Tamam ben hatalıyım ya sen ? az az öldürdün sen içimdeki bu delikanlıyı yoluna başkoymaya kalktıkca eksilttin bir parçamı denizler dedim onlar gözlerim kör ettin, kuşlar dedim onlar özgürlüğüm tek tek öldürdün, banklarım dedim onlar sırdaşım söküp attın, geyiklerim dedim onlar yoldaşım susuzluktan öldürdün üstelik tek bir kelime bile etmeden.
Soğuk bir bakış başımdan ayak tırnaklarıma pıhtılaşmış kan vursanda göğsümden akmaz ben çoktan senin yuvarladığın çığın altında kaldım göğe sığındım gökte kendine göreydi işte mutluluk dediğin o illeti bir gün olsun çözemedim sahi o neydi ? Ben bıraktım artık ne koşarım ardından nede …
Sen neden bahsettiğimi çoktan anladın aşk herşeyin mahvolması için iyi bir nedendir bu söz yıllar önce sevdiğim bir insan tarafından söylenmişti oysa ben ona inat amansız ca hayır dedim hayır.
Hiç birşeyden beslenmediğim göğe bile bakmadığım o zamanlarda sensin benim göğüm sensin nefesim demiştim sendin benim herşeyden sakındığım sendin tüm dünyaya savaş açtığım ne çok yanılmışım ben onca şeyi sana heba ederken bir gülüşüne ruhumu teslim etmişken sen tek bir cümleme bile karşılık vermedin sorarım neylerim ki ? Bi ara papatyalarımız vardı bizim hani o benim yol kenarından topladığım senin kitap aralarında sakladığın biliyomusun artık ben papatyalara kırgınım onlar beni yol kenarında görse artık hüzünlenir solarlar artık yüzün benim için o papatyaları hatırlatmıyor…
Bu sana dair yazılmış son yazım dı.
