Birisiyle ilk gün can ciğer 10 gün sonra düşman olan insanlara güvenmiyorum.
İlk kez tanıştığın bir insana ne kadar güvenmelisin? Sokaktan geçen birine hayatının yüzde kaçını anlatırsın? Çok değil demi? O zaman ortak ortamda bile tanımış olsan birine yüzde yüz güvenle başlamammalısın. Bazı insanlar var güveni önce yüzde başlatıyor sonra tanıdıkça zaman içinde sıfıra doğru indiriyorlar. Onlara güvenmiyorum. Daha üç gün tanıdığın biriyle önce can ciğer kuzu olup iki gün sonra da arkasından atıp tutmak ne kadar mantıklı. Zaten bu da çağımızın başka bir problemi. DEDİKODU. Hayatımın çoğunda dedikodudan kaçtım şimdilerde tam da içine düştüm kaçamıyorum. Ne kadarı mantıklı ne kadarı zararlı bilemiyorum. Ama en nefret ettiğim şeydi yüzüne gülüp arkasından konuşmak şimdi tam da onu yaşıyorum. Allah’ım sen affet.
(çok seviyorum çığlığı geldi içimden onu da şuraya kondurayım)
Ben insanlara güveni yüzde kaçta başlatıyorum?
Bunun biraz düşünmeliyim. Az tanıdığım bir insana çok hayatımı dökmem. Zaten daha önce birkaç kez de dediğim gibi konuşkan bir insan değilim. Ne gevezeler gördüm sessizlik oluşmasın diye tüm sülale sırlarını sana dökebilir. Bu fikir beni çok geriyor. Bu kadar gevezeliğe gerek yok. Ha yanyana duruyorsan boşluğu doldurursun ama benim eğilimim o durumlarda da anlatmaktan ziyade sormaya yani yine konuşmaktan ziyade dinlemeye doğru kayıyor.
Güven
Ben hayatıma çok fazla insan alan birisi değildim değilim. Ama son zamanlarda bu meseleden sınandım. Yeni birine ne kadar güvenirsin ve ne zaman sırlarını anlatmaya başlarsın.
- korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu
- bir şeyden umulan, beklenen niteliğe inanıp ona göre davranma.
BEN BENCE GÜVENİ 50’de BAŞLATIYORUM.
Elli garip bir sayı değil mi? Ama bence mantıklı, yeni arkadaşına güveni sıfırda başlatırsan paranoyak olursun. Yüzde başlatırsan da sırtından bıçaklanırsın. Yüksek lisans arkadaşlarıma bence 50’de başladık. Şu var bu güveni belirleyen yine o insanla konumun ve bağlantın oluyor. Okulda tanıştığın ilk günden iyi anlaştığın muhtemelen sardıracağın bir insana güveni sıfırda başlatamazsın. Yüzde başlatmak da yine tehlikeli.
Ben meseal ilk günlerde kendimle ilgili yüzeysel şeyler anlatıyordum sadece. O da öyle. Aile ya da aşk hayatını anlatmaya 2 3 ay sonra falan başladı sanırım. Şimdi aradan neredeyse tam 1 yıl geçmişken aile ve aşk hayatımızda bilmemiz gereken her şeyi biliyoruz gibi. En son özellikle sakladığım sırrımı da söyledim tamamlandı.
Aynı ortamdaki bir insana oradaki başka biriyle ilgili sırrımı ne zaman söylesem başım belaya girdi bu konudan. Tabi o zamanlar çocuktuk ama ( ortaokulda evet sırrım bana karşı kullandı, ve en son duymaması gereken duyduğu an çok kötü olmuştu. orta2’de yine aynı şey. Ayağıma dı-olandı kendi sırrım. Ama lisede öyle olmadı sanki. Ha şu var lisede benden mi yansıdı yoksa kulaktan mı taşındı emin olamıyorum. Ama kötü sonuçlandığı söylenemez ( yani büyüyünce sonuçlar hafifledi)) şimdi yetişkiniz diyelim. Duyulsa nolur, hani en fazla ne olabilir? onun tavrı değişir, değişsin nolcak diyemiyeceğim sonra dokuz ekim sonrası gibi olur. Ama artık çocuk değiliz kimse sırrını sana karşı kullanmaz (inşallah). Bir de şu var o zaman sırrını sana karşı kullananlar dostun değildi. Ama yayan dostumdu. Ben sırrımı dostuma verdi dost gitti dostuna söyledi. NEYSE KONUMUZ SIRLAR DEĞİL, KONUMUZ GÜVEN.
Birine ne zaman güvenirsin?
Güzel soru, güvenin nasıl sarsılır biliyorum. Sırrını saklamazsa, arkandan konuşursa, ondan beklemediğin küçük veya büyük bir kötülük görürsen, tanıdıkça düşündüğün gibi biri olmadığını fark edersen. AMA GÜVEN NASIL KAZANILIR. When two people get to know each other. Yanı tanıdıkça. Böyle düşündükçe başa sarıyoruz TAVUK MU YUMURTADAN YUMURTA MI TAVUKTAN OLUYOR. Bir insanın güvenini kazanman sana bir iyilik yapması yanı sana bir faydasının dokunmasıyla olur. NE KADAR YALANLASAK DA FAYDACI İLİŞKİLERE SAHİBİZ. Bu her zaman kötü bir anlama gelmek zorunda değil. İkili ilişkilerin tamamında bir aldı verdi dengesi vardır. Denge bozulunca ilişkiler bozulur. Sevgilinle sevgi alır verirsin, arkadaşınla paylaşım aldı verdin vardır ya da sosyalleşme dengeniz vardır arkadaşın sana sosyal ortamlarda yancı olur falan fistan. Yine konu dağıldı. Güven diyorduk güven de iki taraflı bir şey. Sana güvenmeyene güvenmezsin. (ama seni sevmeyene güvenirsin, insan ilginç bir varlık) ( benim sistemli yazmayı öğrenmem lazım aklım her zamankinden daha dağınık artık)
750 kelimeyi dolduramadım ama söyleyeceklerim bitti.
Aslında buraya küçük bir oylama açmak istiyordum temelde.
Güven 100’den mi başlamalı 0’dan mı?
ya da işte ortalardan bir yerden
Asıl tartışmayı açmak lazım buraya, birine güvenmeyi ne belirler? Aşık olmayı ne belirler? (aşk kesinlikle bizim bilincimiz dışı bir duygu) Bir arkadaşına güvenirken neye dayanırsın, sevgiliye güvenirken neye bakarsın?
you can’t just fart out 3 pages. I CANNOT ı am trying to write good things but ı finito
