Gümüşservi,Ay’ın suya yansımasıyla oluşan parıltılı görünüm demektir. İçimizdeki karanlıkları aydınlatan,bize yol gösteren kişiler,kelimeler,yaşanmışlıklar gibi. Bazen konuşmak,hareket etmek istemez yalnız kalmak isteriz ya işte artık gece olmuştur.Mehtaba ihtiyacımız vardır.Ey dalgalı deniz!Dalgalar gidip gelerek hep senin canını yakmadı mı?29-30 gün beklediğin Dolunay’a kavuşma,medcezire veda vakti gelmedi mi?Yine de sen o ışıklı yolda çok kaybolma.Sonra gözlerin kamaşır,gerçekleri göremez olursun.Gümüşserviler gelip geçicidir.Elbet kendi gürültünde sessiz kalacaksındır.
Kafandaki binlerce düşünce balıklar,o düşünceleri alıp unutturan,yenilerine yer açan balıkçılar ve hataların izlerini taşıyan yosunlar bu denizin birer parçasıdır.Denizler 1000 parçalık puzzlelar gibi.Her parçaya ihtiyaç var.Biraz geri çekilirsen tüm ayrıntıları net görebilirsin.
Bir gece vakti perdeyi kenara çekip koca gökyüzünde,milyarlarca yıldızın arasında bakışlarının Ay’ı araması,hayatta onca yaşanan şeye rağmen bizi ayakta tutan güce tutunmak,Gümüşservi’yi beklemek gibi.Beklemekle olmaz ki.Ne demiştik:’’Hayat biz başka planlar yaparken başımıza gelenlerdir.’’Suyun üstüne vuran ışık belki gelecek,belki geçmiştir.Yaşarken beklemiyorken yaşadıktan sonrada beklememeliyiz. Medcezirler yine ortaya çıkacak,denizler köpürecek,yeni balıklar doğacak,gündüz yine olacaktır. Gümüşservi sadece beklenmedik bir misafirdir. Gelir ve gider.Denizler yine yalnız kalır..
