Birçok dalda ödül almış 2013 yılında yönetmenliğini Alfonso Cuarón’un yaptığı, bilimkurgu gerilim ve dram türündeki film uzayda kaybolan astronotların hayatını anlatmakta.
Filmin ana karakteri Sandra Bullock’un oynadığı Dr. Ryan Stone. Daha sonra George Clooney’in eşlik ettiği Matt.
Uzay araçlarını tamir etmekte olan ekip, Rusya’nın kendi uzay aracını imha etmesiyle ortaya çıkan parçaların istilasına uğrar. Matt ve Ryan dışındaki çalışanlar hayatlarını kaybeder. Ryan’in oksijen oranı yüzde 10’lardadır. Matt’in eşliği ile Rusya’ya ait bir araca ulaşmayı başarırlar. Ama iplerin birbirine dolanmasıyla Matt kendini bırakır ve Ryan’in araca girip Çin’in uzay aracına varmasını anlatır.
Uzayda dönerek hareket edileceğini biliyordum ama bu şekilde bir güçle savrularak olacağını görmek biraz korkuttu beni. Düşünsenize sürekli dönerek savruluyorsunuz, yalnızsınız. Ne yapardınız? Dünyaya gelmek için uğraşır mıydınız ya da hayatta yaptıklarımızın gerçekten bir hiçlik olduğunu anlayıp uzayda ölmeyi mi tercih ederdiniz?
Ryan’in hayatta kalmasını anlatan filmde, Ryan kızını kaybetmiştir kızıyla oyun oynarken düşmesi sonucu. Rusya aracının içinde yakıtı bitmişken oksijen seviyesini azaltıp ölmeyi de denemiştir. Sonra Matt’in hayali gelmiş, onunla konuştuktan sonra kendinde güç bulmuştur. Sonra da dünyaya ulaşmıştır. Tabi doğayla kavuşma anı ateşten suya geçiş gibi özlem, umut doluydu.
Doğada yalnız kaldığımda kafama taktığım çoğu şey anlamını yitiriyor. O yüzden gülebileceğim anılar biriktirmeye çalışıyorum yalnızken de hissedebileceğim. Anlamını yitirme hissini Ryan uzayda savrulurken de hissettim.
Filmdeki sorun yani imha sonucu ortaya çıkan parçaların diğer uzay araçlarına zarar verme durumu gerçekte de varolabilir. Filmin bilim danışmanı olan astrofizikçi Dr. Kevin Grazier, The Atlantic dergisine şunları söylüyor:
”Genellikle anlatılmaya değer bir hikaye, eğer ki net bilime tamamen bağlı kalırsa, işe yaramaz hale gelebilir. Ana amaç, fiziksel dünyaya olabildiğince bağlı kalarak olayları gerçek gibi gösterebilmektir. Dolayısıyla hikaye bilimi sıklıkla gölgede bırakır.”
