Göründüğümüz Kişi Biz miyiz?

Düşüncelerimiz, dışa vurduğumuz hislerimiz, davranışlarımız gerçekten içimizden geldiği gibi mi? İçimizden geldiği gibi yaşıyormuyuz? Yoksa korkuyormuyuz içimizdeki kendimizden?

Bazen bulunduğumuz duygusal ortamlarda ya da bir yakınımızın derdine ortak olduğumuz anlarda içimizden gelen ‘ Anladık tamam bitse de gitsek, sussa da gülsek ‘ hissi… Belki karşımızdaki çok sevdiğimiz biri fakat insan yine de aklından geçene engel  olamıyor değil mi?  Bazen de buna benzer düşünceler kafamızdan geçerken kötü bir hisse kapılırız. ‘ Acaba kötü biri miyim ben. Böyle düşündüğüme inanamıyorum ‘ deriz.  Ne kadar  karşımızdakinin hüznüne ortaklık ediyor görünsekte  içimizde bir yandan da hiç umursamayan tarafımız oluyor.  Bazı noktalarda ‘Yeter artık ‘ demek ‘Abartıyorsun ‘  demek gelir içimizden ama tek diyebildiğimiz ‘ Haklısın ‘ demek ya da karşımızdakinin söylediklerini doğrulamak oluyor.

Bunu sadece birilerini dinlerken değil kendimizle ilgili olan konularda da yapıyoruz. Mesela bir yakınınız vefat etti ve siz bir hafta sonra normal hayatınıza dönmeye ve gülmeye başladınız . Gülebilirmisiniz? Yoksa ‘ İnsanlar ne der şimdi ? Daha yeni  taziyemiz vardı bu da kalkmış gülüyor ‘  mu deriz.  İçimizde acımızı bir nebze dahi unutmuş olsakta dışarı hüzünlü görünmek zorunda mıyız.  Ya da sevdiğimiz  insana karşı  olan yoğun hislerimizi içimizden geldiği gibi ifade edebiliyormuyuz?  Sevdiğimiz insanlar hakkında aklımızdan geçen olumsuz şeyleri de ifade edebiliyormuyuz?  Pek sanmıyorum. Hiçbir zaman tam anlamıyla aklımızdan geçenleri dışa vurmuyoruz vursakta belki bir kısmını anca.

Peki içimizden geçen o düşünceleri dışa vursak ne olur ? Karşımızdakinin kalbi kırılmasın diye içimizden geleni değil de duymak istediğini söylemek doğru mu? ‘Her doğru her yerde söylenmez‘, ‘ Akıldan her geçen dile dökülmez‘ midir doğru olan. Yoksa bu algı yıkılmalı ve insanlar birbirleri hakkında  her düşündüğünü söyleyip bunu da hakaret değil iyi niyet olarak algılayarak birlikteliğe devam mı etmeli?  ‘Acaba insanlar ne der’ düşüncesinden tamamen arınıp içinden geldiği gibi mi yaşamalı?

Sizce doğru olan nedir ?

NUR
Subscribe
Bildir
5 Yorum
Beğenilenler
En Yeniler Eskiler
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
"Hanımefendi, ben size değil, resminize âşığım."

"Hanımefendi, ben size değil, resminize âşığım."

Sonraki
Varlık Telaşı

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.