Bir kavram vardır ” herkes dünyayı değiştirmek ister” ama kimse kendini değiştirmeyi düşünmez oysa ki biz kendimizi değiştirirsek dünyayı da değiştirmiş oluruz… Kaçımız hangi konuda duyarlıyız? Yada kaçımız duyarlı olduğumuz konuda bir mücadele için savaş veriyoruz? Örneğin bir çöpçüye olan davranışımız hitap şeklimiz nasıl? Gördüğümüz de amca kolay gelsin diye biliyormuyuz? Yada dur amca ben sana yardım edeyim diyormuyuz? bir kısmımız umursamaz bir kısmımız küçümser bir kısmımız ise işi bu yapsın diyor. Evet onun işi çevreyi temizlemek peki ya bizim işimiz ne çevreyi kirletmek mi? Duyarlıyız ya hani ne yapıyoruz duyarlı olduğumuz konuda? Ben söyleyeyim hiç birşey yapmıyoruz ama duyarlıyız. Peki ya şu AVM lerde çalışan insanlar wc temizleyenler küçümsüyoruz tuvalet temizlikçisi diye peki biz duyarlı insanlar onlara yardımcı oluyormuyuz? Örneğin peçeteleri yere atmak yeri çöp kutusuna atıyormuyuz? Yoksa işi bu ben yapayım o temizlesin gibi aşağalıcı bakışlarla mı süzüyoruz. Onlarında insan olduğunu düşünüyormuyuz?
Hiç onlarla göz göze tebessüm edenenimiz kolay gelsin diyenimiz var mı? Bizler evimiz de peçeteleri yerlere mi atıyoruz masaları dağınık mı bırakıyoruz çölerimizi camdan sokağa mı fırlatıyoruz? Evimiz de yapmadığımız hareketleri neden sokakta yapıyoruz? Bırakın dünyayı değiştirmeye çalışmayı kendinizi, kendimizi değiştirelim çevremizi temiz tutalım, çevreye çöp atanları atmamaları gerektiğini ifade eden cümleler kuralım bunun yanlış bir davranış olduğunu dile getirelim.
Çocuklarımıza da bunu öğretelim kız erkek ayrımı yapmayalım konumu hayatı yaşantısı her ne olursa olsun insan oldukları için saygı duyalım bir savcı ya davranış biçiminizle bir hiznetliye davranış biçimiz farklı olmamalı her ikisinin de insani duyguları olduğunu kendimize hatırlatmalıyız… Yarının bize neler getireceği hiç belli olmaz bir bakarsınız tepeden baktığınız insanlarla aynı işi yapıyorsunuz olamaz demeyin bu hayatta herşey olur…
Bir anımı da sizlerle paylaşmak isterim
Yeğenim 10 yaşındaydı teyze bana karne hediyesi olarak ne alacaksın diye sordu. Bende ona sen ne istersen onu alacağım bebeğim dedim o zaman beni hep götürdüğün yere götür bana yemek ısmarla dedi. Kalktık gittik yemeğini yedi o sıra garson geldi çay alırmısınız efendim diye sordu yeğenim çok çay içen bir çocuk değil istermisin diye sorduğumda Birtane alabilirim abiye zahmet olmayacaksa dedi ben bu davranışına çok şaşırdım neyse arkadaşımız çaylarımızı getirdi içtik yeğenim Birtane daha çay içebilirmiyim teyze diye sordu elbette içebilirsiniz dedim tekrar çay söyledik 2.3 derken hiç çay içmeyen çocuk 5 bardak çay içti dışarıda içtiği için hoşuna gittiğini düşündüm ama aslında çayın içinde tomurcuk olması hoş bir koku vermesi hoşuna gitmiş yüzüme bakıyor ne oldu cnm birşey mi istiyorsun diye sordum teyze ben bu çayı çok sevdim Birtane daha içmek istiyorum ama garson abiye ayıp olur diye söyleyemiyorum o kadar çok geldi ki masaya yorulmuştur demi deyince biz yetişkinler acaba hiç senin gibi düşündük mü diye bir ses çınladı kafamın içinde
Yoksa işi bu getirecek mi parasıyla değil mi diye söylendik mi? Maaş karşılığın da çalışıyor diye onlara haddin fazla istekte bulunduk mu yada teşekkür etmeyi düşündük mü? Kafamda iç sesimle savaşıyordum resmen neden susmuyordu neden sürekli suçluluk psikolojisi uyguluyordu?
Gelin biz dünyayı değiştirmeye çalışmayalım gelin biz kendimizi değiştirelim zaten değişen dünya değil biz insanlarız.
Yazımı okuyan herkese çok teşekkür ederim.
Bir çocuk masumiyetiyle kalabilmek dileğiyle hoşçakalın.
