Her zamanki gibi yine yatağımdan mutsuz uyandım, bir arkadaşım bile yoktu, bugün Tibet benden önce kalmıkştı. Tibet, benim erkek kardeşimdir benden üç yaş küçüktür. Annem vefat ettikten sonra ona genellikle ben bakarım, kumral ve kahverengi gözlüdür. Derslerimiz olması gerekenden daha güzel, ayrıca öğretmenlerimizin en sevdiği öğrencilerindeniz. Her zamanki gibi kahvaltı hazırlamaya gidecektim ki Tibet her şeyi hazırlamış, zaten okul eşyalarımızı dün yıkayıp ütülemiştim. Yemeğimizi yedikten sonra okula gitmek için çantalarımızı aldık, durumumuz çok kötü olduğu için eski püskü bisikletlerimizle okula gidiyorduk eskiden annem varken durumumuz iyiydi ama sonra tek babam çalışarak bizi geçindiriyordu.
Okulda hiç arkadaşım yok hatta okul dışında da kardeşim dışında hiç arkadaşım yoktu.Nedeni ise durumumuz, okulda çoğu kişinin durumu çok iyidir. İlk dersimiz İngilizce, İngilizce dersini pek sevmem çünkü kelimelerin telaffuzunu pek yapamam. Öğretmenimin sorduğu soruya hevesle parmak kaldırdım ve söz hakkı aldım cevabı yanlış telaffuz edincede arkadaşlarım benle alay etmişti, 3. teneffüse kadar alayları devam etmişti en son dayanamayıp öğretmenimize sordum “Tamam ben onlarla konuşurum” demişti sadece ve alay etmeye devam ettikleri için en son okuldan sessiz sedasız kaçtım.
Öyle bir zamandaydım ki güneşli hava birden buzz kesen bir havaya dönüştü eve gidemezdim babaannem görürdü. Bir ağacın kenarına oturdum, üşüdükçe üşümeye başladım, ağacın dalları eğildi ve gizemli bir şekildi bir kapı açıldı… DEVAMI GELİCEK
