Öncelikle, bu yazıyı kendimi fazlasıyla hayattan bezmiş ve yalnız hissettiğim bir gün yazdım. Gelecekte bir gün belki beş belki onyıl sonra bu yazıyı okuyup kendimde bir yaşama amacı,bir güç kaynağı bulma amacı güttüm. 16 yaşındayım ve geçirdiğim son birkaç ay hayatımın en zor günleriydi. Beni bu yazıyı yazmaya itense yaşadıklarımın bana hissettirdiği acı ve gelecekte de aynı acıyı yaşama korkusuydu. Çok uzatmadan yazıma geçmek istiyorum. Bu yazının; okuyanını kendini yalnız ve güçsüz hissedişlerden kurtarması ve hayatı daha bi mutlu yaşamaya teşvik etmesi dileğiyle, iyi okumalar.
Sevgili Gelecekteki Ben…
Umarım seneler sonra hayattasındır ve bu yazıyı buruk da olsa bi tebessümle okuyorsundur. Umarım mutlusundur, kendi hayatını kurmayı başarmış ve seni isteklerin konusunda kısıtlayan kişilerden kurtulmuşsundur. Umarım saçma salak şeylere takılıp ders çalışmayı bırakmam ve az da olsa cesur olup istemediğim diretmelere kafa tutabilirim. Umarım yeterince yüksek bir puan alıp bana gerizekalı diyenlerin yüzünü kızartırım ve umarım bana hakaretler yağdırdıkları bu günleri yüzleri kızara kızara hatırlarlar.
Çok yoruldum; kırılmaktan, üzülmekten, ağlamaktan yoruldum. Lütfen bu günlerin acısını çıkart. Lütfen çok güzel bir hayatın olsun. Lütfen bana iyi bak. Bana bak Esra, bugünki bana. Nasıl da paramparçayım? Sığınacak tek limanım gecenin karanlığı oldu; yorganı, yastığı ısıra ısıra ağlar oldum. Lütfen o zaman da yaşatma bana bunları. Bugünlerde hayat çok üstüme geliyor. Herkesten nefret eder oldum. Kimsenin sevgisine inancım kalmadı. Saçma salak beddualar ediyorum; bazen başkalarına, bazense kendime. Sürekli isyanlardayım. Herkes kalbimi kırıyor. İçimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Ailem beni hiç anlamıyor. İstedikleri kişi olmamı bekliyorlar ama ben kendim bile olamıyorum. Yoruldum. Güvendiklerimden kazık yemekten yoruldum, kandırılmaktan, dalga geçilmekten yoruldum. Bu evden bu insanlardan yoruldum. Yapmadığım şeylerle suçlanmaktan yoruldum. Bu ailedekilerin vurdumduymaz hallerinden yoruldum. Yaptığım tek bir hatayı defalarca yüzüne vurmalarından yoruldum. İnsanların bana bakışlarından yoruldum. Evdeki bağırış çağırışlardan yoruldum. Ben yaşamaktan yoruldum Esra. Bana bu evde bir yerlere dalmak bile yasak. Sen sen ol kurtar kendini. Ben yapamadım. Ben cesaretimi kaybettim. Gücümü, iyi niyetimi, inancımı, sevgimi; Esra ben her şeyimi kaybettim.
Kendin için yaşa. Sırf birileri kırılmasın diye susmaktan vazgeç. Başkaları için yaşamaktan vazgeç. Kimsenin umrunda değilken onlar uğruna bir şeyler yapmaktan vazgeç. Karşılığını alamadığın kişileri sevmekten vazgeç. Bunu benim için yap. Sen çok güzel bir hayatı hakediyorsun. İnsanların seni hakettiğinden alıkoymalarına izin verme. Seni kimse sevmese de ben severim, merak etme. Hiç kimseye güvenme.
Bugün beni hayatta tutan sana olan inancım Esra. Yüzümü kara çıkarma. Kendine inan, güven. Güçlü ol. Çalışınca başarılı olunmayacak şey yoktur Esra. Umarım o gün, bugün kendimde eksik ve yanlış gördüğüm şeyleri kendi içinde halletmişsindir. Benim için yap bir şeyleri Esra. Nasıl ki bugün ben senin için çabalıyorsam sen de benim için çabala. Beni unutma, benden güç al. Motivasyon kaynağın yap beni. Ben senin uğruna fedakarlıklar yapıyorum. Ben bugün senin uğruna yaşıyorum. Mutluluğu bana çok görme.
16. Yaşın Esra Özdemir 05.08.2021
