Geçenlerde yeniçağ gazetesinin internet yayınında şöyle bir haber vardı:
– Dünya Ekonomik Forumu tarafından 2018 yılında yayınlanan “Global Riskler Raporu”nda, su krizinin gelecek 10 yılda dünyayı etkileyebilecek 5 risk arasında yer aldığı ifade edilmiş.
– ABD merkezli “Dünya Kaynakları Enstitüsü” tarafından yayınlanan bir başka raporda ise, dünya nüfusunun neredeyse dörtte birinin su kıtlığı riski ile karşı karşıya kalacağı vurgulanmış.
Bu rapora göre; tatlı su kaynaklarının tehlikeli bir biçimde tükendiğinin ifade edildiği rapora göre, su kıtlığı çekecek ilk beş ülke sıralamasında Katar, İsrail, Lübnan, İran ve Ürdün gelmekteymiş.
***
Gerçekten de durum vahim.
Dünyanın kaynakları ve zenginlikleri insanoğlunu ne kadar besler, meçhul bir durum ile karşı karşıyayız!
Son yazılarımda, küreselleşme ve kapital sistemin üzerinde duruyorum. Ne küreselleşmenin ne de kapitalizmin kâr ve verimlilik duyarlılığının dışında bir gayesi var? Bu öyle bir sistem ki, ekonomik çıkarlar ve birikim için, ulus devletlerin, dahası tüm dünya uluslarının yer altı ve yer üstü zenginlikleri fütursuzca harcanmakta.
***
Çin’in dünya ekonomik sistemindeki gittikçe artan payı ve rolü; yine belki de dünyanın en büyük dolar tasarrufçusu olması, hemen hemen tüm büyük çokuluslu şirketlerin üretim üssü olması… Gelecek yıllarda daha fazla aktif rol alan bir Çin gerçeğinden bahsedeceğiz.
Bu bağlamda, artan nüfus oranlarına binaen dünyadaki kaynakların kıtlığı karşısında, devletlerin vatandaşlarının ihtiyaçlarını karşılaması sorunsalı, belki de yeni bir dünya savaşının fitilini ateşleyebilecektir. Evet, gelecekte, en önemli meta SU olacak gibi. Bunu görmezden gelemeyiz. Su kaynaklarımızın değerini bilmeliyiz.
Ülkemizde “su bilinci” yönünde çalışmaların başlatılması gerekir.
