11:44
Dışarıda hayat durmuş herkes sürgün yemiş gibi, arada gülümseyen sahte güneş, gümüşe boyanmış gökyüzü.Bir tütün rengiydi ve mutluluk maskesi takmıştı güzel,düzenli,sakin evim,
oysa yapılmış bir makyaj gibiydi,
her şey değerli her şey önemli,
yerli yerindeydi oysa.
Arka plandan mutsuzluk fışkırıyordu gelenler hayran,
gidenler düşman oluyordu!
Neden?
Neden böyleydi bu evin enerjisi
ya da benim enerjim öfke,nefret,kin bunlar kime aitti? Bu evde benden önce kim yaşamıştı acaba,
onun kalanları bıraktıkları neydi ki.
