İnsanın doğasında bir şeyin değerini onu kaybettikten sonra anlamak vardır. Seninle görüşmediğim zamanlar aklıma her geldiğinde bunu hissediyorum. Varlığının aslında ne kadar değerli ve bana iyi gelen bir şey olduğunu farketmem uzun zaman aldı.
Beni tanırsın, konuşamadığım ifade edemediğim şeyler olduğunda yazmayı tercih ederim, küçüklüğümden beri kendimi sanki en iyi bu şekilde anlatabiliyormuşum gibi geliyor hep. Bu yüzden yine bu yöntemi tercih ettim.
Bu sene ayrı kutladığımız kaçıncı doğum günün bilmiyorum. Birlikte kutladığımız önemli günler ne kadar kıymetliymiş aslında. Sana da söylerim ya hani, geçmişe dönmeyi o kadar çok istiyorum ki bazen. İlk gittiğimiz cafe, birlikte yediğimiz ilk waffle, birlikte içtiğimiz ilk çay, bana ilk sarılışın, aldığın ilk hediye… Yaşadığımız her şey dün gibi aklımda, tüm anılar berrak bir şekilde zihnimde taptaze. Senden o kadar çok şey öğrendim ki, yumurta nasıl daha rahat soyulur, hangi kitaplar daha güzeldir, ütü yaparken ki püf noktalar neler… Hepsinden ziyade sen bana dost ne demek onu öğrettin, sevmeyi, sevilmeyi, gerçekten değer verilmenin nasıl hissettirdiğini hepsini senin sayende öğrendim. Bu bir noktada beni hayata karşı hazırlamış olsada başka bir noktada tahammülsüz hale getirdi. Standartları yükselince insanın ufak şeyler ile yetinmiyor maalesef, bahaneleri kabul etmiyor ‘’gerçekten değer verseydi yapardı” diyor. Bu bile bana kazandırdığın şeylerin içinde yer alıyor. Sahte olan çoğu şeyi tüm bu deneyimlerim sayesinde hayatımdan kolayca çıkarabiliyorum. Senin sayende.
İnsanın hayatta çoğu zaman bir desteğe ihtiyacı olabiliyor, hani bir şey yapmak istersin de birinden iyi bir şey duymaya ihtiyacın olur arkadan destek olabilecek bir el, hafif bir dokunuş. Benim hayatıma yaptığın her dokunuş için sana minnettarım, çünkü beni hep iyi yollara sürükledi her dokunuşun. İlk yazımı yazacağım zaman, ben bile inanmazken kendime bana inanan ilk kişi sendin. Ne zaman bir konuda kararsız kalsam ‘’sen yaparsın, ben sana inanıyorum” dediğin için teşekkür ediyorum. Hayatıma bıraktığın iz bir ömür boyu benimle yaşayacak, ben de sana kalıcı bir şeyler bırakmak istedim. Söz uçar yazı kalır derler bilirsin.
Hayatın çalkantılı dönemlerinde ne zaman kendini kötü hissedersen varlığının ne kadar mühim bir şey olduğunu hatırla ve lütfen bu yazıyı açıp oku çünkü ben kendimi ne zaman kötü hissetsem senin varlığını hatırlayıp mutlu oluyorum. Yıllar boyu benden hiç sıkılmadığın, kendi derdin varken bile benimle ilgilendiğin, değerli hissettirdiğin ve beni asla yalnız bırakmadığın için en çok da dostluğun için teşekkür ediyorum. Seni çok seviyorum, iyi ki doğdun.
