Sustuklarıyla Bağırır İnsan.. 
Her gece yutkunuşlarımla bozdum gecenin sessizliğini. Oysa yutkunuşlarımı bile benden başka duyan kimsem yoktu. Aynada kendi gözlerime bakarken bile o kırgınlığı görecek kadar paramparçayım..
Kelimelerle ifade edilemez bazı duygularım. Yaşadıklarım bir film şeridi gibi geçiyor gözlerimden.. Yavaşça gözlerimden akan yaşları gözümden düşünce farkediyorum ne kadar acı oysa sadece gözümden düşen göz yaşı değil hayallerim, umutlarım, en güvendiklerimdi.. Henüz hayatla kavgam ne bilmiyordum ama insanlarla nefes alamıyordum. Her yer ihanet her yer yalan kokuyordu.. Sanki aldığım nefes artık bana haramdı. Zamanla yutkunamaz hale geldim olayların yanı sıra artık boğazımda düğüm düğüm… Kimse bana iyi gelmiyor artık ben bile kendime gelemiyorum
