Geçen Yine Düşünüyorum

00.01’de sokaktaydım bu gece. Yağmurlu İstanbul bugün topuklu botlarımı giyip çıktım öyle olunca. Neden bunu yapmışım kendime bunca zaman dedim . Gündelik rutin hayatımda kullandığım botlar idi. Ayaklarım hala acı çekiyor sadece 20 dakikalık yürüdüm oysa sadece. Bir şeylerin değişeceğini biliyordum ama emin oldum bu gece. Neden kendime bunları reva gördüm. Ne garip değil mi ? Hayatımızdaki kararları alırken yaşanan şeyin büyüklüğü belirler sanıyoruz ama öyle değil. Issız adamı hatırlayın bir tel toka idi onu yıkan ya da kendi hayatımdan biliyorum bir sakızdı bazen bir şeyleri başlatan .

Tahammülümüzün ne zaman biteceğini bizi nelerin tetikleyeceğini çoğu zaman bilmiyoruz bir yerde okumuştum insan içindeki büyük acıyla başa çıkarmış da onu bastırmaya çalışırken yaşadığı en ufacık zorluk yetermiş onu yıkmaya. Günlerdir evdeyiz iç dünyamızdaki fırtınaları bi biz biliyoruz gerçekten direniyoruz sabrediyoruz derin bi nefes alıp tekrar umut etmeye belki zoraki gülümsemeye başlıyoruz ama ilk kez geçen gün duvara çivi çakarken parmağım acıyınca yenildiğimi hissettim.

O çekiç ruhumu acıttı sanki bardağı taşıran son damla idi o anda . Tabi ki yine kendimi toplamak bana kaldı. Her zaman yakın arkadaşlarım oldu her şeyimi paylaştığım ama şu an kendime anlatıyorum herkesin derdi kendine yeter zaten diye ve farkediyorum ki böyle daha güçlü hissediyor insan . İçimdeki çocuk ben anlattıkça büyüyor sanki. En azından ergenliğini atlattık beraber şu dönemde 😅 Küçük prensi çok okumuşum galiba içimdeki çocuğu hiç büyütmek istememiştim ama büyümeli o içindeki çocuğu büyütmeyecek ikimize de yetecek kadar masumiyeti barındıracaktır eminim. Yaşadığımız belki şu an izole olduğumuz dünyayı tanımak için ve ona karışabilmek için , daha az yorulmak ve hayata daha özgür atılmak için büyümeli.

Yine daldan dala bir yazı oldu sevgili okur affına sığınıyorum 🙏🏼 E giderken bir de film önerisiyle gideyim ki tam tozu dumana katmış olayım. 93 yapımı Bill Murray filmi Groundhog Day 🐾 İzlerken ister istemez şunu soruyorsunuz kendinize . Peki hayatımda defalarca yaşamak istediğim bir gün oldu mu? Benim olmamış o yüzden diyorum işte büyü çocuğum güzel günler bizi bekler 🕊

Sağlıcakla kalın efenim 💙

Ceren Mina
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Latin Amerika Edebiyatının Zenginliğine Artemio Cruz’un Ölümünden Bakış
Latin Amerika Edebiyatının Zenginliğine Artemio Cruz’un Ölümünden Bakış

Latin Amerika Edebiyatının Zenginliğine Artemio Cruz’un Ölümünden Bakış

Sonraki
6.gün: Bir Şiir Yazmayı Dene

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.