Ne zaman her şey yoluna girdi desem sorunların daha da büyüyerek karşıma geldiğine şahit oldum.Ama içimdeki umudu o kadar çok seviyorum ki onu yüzüstü bırakıp gitmek istemiyorum.Hani Özdemir Asaf’ın bir sözü var ya ‘ Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu birinciliği beyaza verdiler’Ben kendimi ne kadar temiz tutmaya çalışıyorsam sevdiklerim sırf egolarını tatmin etmek için kötü düşünceleriyle beni lekelemeye çalışıyorlar.Ama direniyorum, direneceğim de .Kendi hayatımda daha fazla figüran olmaya göz yummak istemiyorum.Bugün Nıetzsche’nin şu güzel cümlelerine denk geldim:
Sen henüz ,özgür değilsin.Sen daha özgürlüğü arıyorsun.Bu arayış sana uykusuz geceler geçirtmiş.Özgür yüksekleri istiyorsun.Ruhun, yıldızların özlemini çekiyor;fakat senin kötü yanların da özgürlüğe susamışlar.Vahşi köpeklerin serbest kalmak istiyor.Ruhun bütün zindanları açmaya uğraşırken,onlar keyiflerinden mahzenlerinde havlıyor.Sen benim gözümde henüz özgürlüğe düşünen bir tutsaksın.Ah, böyle tutsakların ruhları uyanık,fakat hilekar ve kötü olur.Ruhu özgürlüğe kavuşan da temizlenmeye mecburdur.Onda henüz çok hapis ve batak vardır.Onun gözleri de temizlenmelidir.’
Diren…bu nereye kadar sürer bilmiyorum ama savaş.O gücü kendinde hisset.Çünkü ben beni tanımasanda desteğim her zaman seninle bunu unutma cam dostum…
23.23
Gece
Cherry baby;Bess Atwell
