Bu yazımda çevremde sık sık karşılaştığım hayati önem taşıyan bir konuya değinmek istiyorum.
Fransızca ismi daha yaygın olsada Türkçe ismi ile ikiz delilik, paylaşılmış psikoz olan folie a deux sendromu, bir kişinin gerçeğe uymayan düşüncelerini başka bir kimseye aktarması ile görülen psikopatolojik durumdur. Bu tek kişi de olabilir daha fazla kişi de…
Uzmanların psikopatolojik bir olgu dedikleri ikiz delilik genelde birbirini çok seven iki kişi arasında görülür. Öyle ki bu kişiler iki ayrı insan, iki ayrı kişilik olarak değil de tek bedende tek ruh halinde yaşamını sürdürür. Yüzde doksan aile üyelerinde görülse de bu kişiler bir dostunuz, akrabanız ya da bazen eşiniz bile olabilir. Edinilen bilgilere göre ruhen sağlıklı birey hasta bireyle etkileşimde bulunduğunda hastalığın bulaşıcı etkisi gözlenmiştir.
Özdeşleşme üç aşamalı meydana gelir. İlk aşamada sağlıklı bireyin savunma mekanizmaları yıkılır. Toplumdan kopma, duygusal çöküntü gibi etkileri görülür. İkinci aşamada ise psikopatolojik aksaklıklar yaşayan hasta bireyin daha baskın ve kurtarıcı olarak görülmesiyle özdeşleşme başlar. Ruhsal sağlığını yitiren pasif hasta bir başka kişiliğe bürünür. Üçüncü aşamada ise iki insanın tüm fikirlerinin, davranışlarının tıpatıp aynı olması durumu oluşur. Bu olay bir tür hipnoza benzetilir.
Etrafımızda bir sürü folie a deux sendromuna yakalanmış ve halen hastalığı süren bireylere rastlayabiliriz. Bazı kişiler bu durumu çok normal karşılayıp, ilişkilerini sürdürmeye devam eder. Hatta bu hastalıktan doğan iyi anlaşma durumuna sevinen kişiler bile vardır. Taraflardan birine şizofreni teşhisi konulmadığı zaman terapi ile tedavi edilebilir. Fakat şizofreni teşhisi konulduğu zaman kişinin can güvenliği tehlikeye girdiğinden başka bir tedavi uygulanır. Klinik psikoloji ve psikiyatri literatüründe çok fazla yer almasa da hastalığın kökeni 17. yüzyıla kadar uzanır. Raporlara göre 1877-1942 yılları arasında 100 vaka, 1983-1996 yılları arasında da 280 vaka yer alır. Psikoterapi desteği alan hastaya ilk adım olarak diğer hastadan tamamen ve uzun süreli ayrılık önerilir. Ancak sadece 40 vakada olumlu sonuç gözlemlenmiştir. Çoğu kişilerde ayrılık, çevreye düşmanca yaklaşımı tetikler. Bu yüzden ayrılığın yanı sıra ruhsal dengesizliğe göre ilaç tedavisi de uygulanabilir.
Çevremizde böyle kişilerle karşılaştığımız zaman normal tepkiler vermek yerine bunun bir hastalık olduğunu ve tedavi edilmezse çok büyük sorunlara sebep olacağını dile getirmeliyiz. Eğer ki bizler böyle bir ilişki içerisindeysek bir an önce tedavi olup iyileşmeye çalışmalıyız.
