Ölüm nasıl bir şey hiç merak ettiniz mi diye başlayacaktım bununla beraber herkes merak eder ve büyük bir çoğunluğu da düşünmekten korkar. Çünkü kendisinin, fikirlerinin, kişisel hırslarının vs. geriye kalan duygularının birinci derece yakınları dışında umurunda olduğunu düşünür. Bu koskocaman bir yalan. Ebeveyn dahi olsa herkes ama herkes önce kendini düşünür. Annelerimizden yola çıkalım. Bizi karınlarında taşıdılar evet, büyük fedakarlıklar yaptılar evet ve daha sayamadığım şeyler yaptılar vs. Burada dikkat çekmek istediğim nokta bunları asıl olarak kendi duygusal tatminleri için yaptıklarıdır. Yanlış anlaşılmasın sadece durum tespiti yapmaya çalışıyorum o kadar. Kendinizi düşünün; bazılarının vardır şöyle çocuğum olsun ben de böyle davranayım diye değil mi? İşte buradaki kilit nokta çocuğu kendi duygusal tatmininiz için mi yoksa gerçekten bu boktan dünyaya güzel bir insan getirmek için mi istiyorsunuz? Eğer cevabınız kendi duygusal tatmininiz için ise sizden büyük bencil yok çünkü sadece kendiniz için bir insanın hayatını mahvetmeyi göze alıyorsunuz demektir. Burada kendi boktan vicdanınız ile berabersiniz. Eğer ki cevabınız dünyayı değiştirebileceğini düşündüğünüz bir birey ise bu sefer de yalancısınız demektir. Çünkü şu ana kadar milyarlarca ve milyarlarca insan yaşadı ve hiçbirisi bu moron topluluğunu mantığa sevk edemedi. Kendimiz için bakalım; Atatürk’ün yaptığı ne kalıcı olabildi ki? Değil mi aynı gerizekalılık devam ediyor. Düşünebiliyor musunuz ya uzaya giden şempanze IQ’su yok insanlarda. Ne kadar da gülünç aslında:)))))))))).
Bunları okuyunca birçok kişi “hasiktir lan oradan” diye cevap verecek, işte bunlar şempanze kadar düşünemeyen insanlar. Gerçekten milyonlarca yıllık evrimimizin sonucunda elde ettiğimiz zekamızı kullananlar ise bu argümanıma karşı daha da mantıklı cevap verecek olanlar zaten ya çoktan intihar etmiş olanlar ki bunu asla öğrenemeyiz ya da intihara meyli olan aptallardır. Bu insanlara aptal dememin sebebi ne peki? Şu olduğunu düşünüyorum, gerçekten mantıklı düşünüyor olsa idi çoktan fişini çekerdi değil mi? Bu yazıyı yazarken ben de haliyle hayattayım. O zaman kendi argümanıma göre ben de aptalım. Ha ha ha kendimi aptal çıkardım.
Neyse ne hayat gidiyor işte yaşamayı haketmememize rağmen. Kafam güzel bunları söylüyorum ve de söyleyeceğim kafam güzel oldukça. Kafamı sikeyim. Çünkü sadece güzelken kendimi ifade edebiliyorum. Ne yapalım öyle işte durum. Bu yazıyı bi yere bağlarım diye düşünmüştüm ama unuttum ne diyeceğimi. Siktir et, içmeye devam et ve de gücün bitince fişini çek.
