Duydum ki Filistin’e saldırmışlar. Yine gülüşünü çalmışlar. Artık “-mış” için geç değil mi? Sahi, kaç yıldır kirli çizmeler değiyor Kudüs’ün tabanına? Kaç temiz kan, temizlemek için direniyor, çamuru? Kaç can parçası koparken Anne Kudüs’ten, öksüz kalan insanlık değil de nedir? Bir olma zamanı gelip çatmışken savaşa, içimizdeki bu kavga kimedir? Sadece Filistin değil, nice Filistinler bir el beklerken, bizdeki bu üstten sıkıp alttan yalamak niyedir?
Sorular sorarım zamana,nicedir. Cevapsız kalsa da senelerdir, bir gün gerçek, cevap verecek zamanı. Çaldıkları Filistin’in. Ortadoğu’ya özgürlük naraları yeterli değil, bir şeyler yapmalı, delice. Akıl, içinde gizli.
Görüyorum, ileride,çok ileride, denize yazı yazıyor birileri, çılgınca, yeni aşık gibi. Silinse de, yine yazar ve yine ve yine! Azim, en tükenmez kalem içinde. Derinleşse de yazdıkça deniz, boğulmayacak kadar güçlü nefes. Birileri canını yaktı Kudüs’ün, bir gün sıra elbet annede. Mecnun bir istek değil benimki! Babalar ve anneler, evlat için. Değil mi? Şimdi ağlıyor minarenin altında veled. O halde! Minare bir beşik, sallasın onu anne.
Bugün yine saldırdılar Filistin’e. Yine gülüşünü çaldılar. Sıra geçmiş zamanda değil, gelecek zamanda.
F.N.M
Fotoğraflar şahsıma aittir.
Fotoğraf makinesi : Zenit12ca
Flim:FujicolorC200
