En son yazımın üstünden tam bir yıl geçmiş, ve gerideki tüm yazılarımı okuyarak yazıyorum şimdi bu yazıyı, evet kızlar sözümü tuttum işe girdim kendi alanımda değil güvenlik görevlisi oldum, ama çalıştığım yerde ki sorunlarımı mayomneze o kadar çok anlattım ki, en sonunda bir dükkan açıp beni başına geçirdi, taa iki yıl önceki yazdıklarım varya tüysüz olmak ve çok paramızın olması, evet hepsi oldu, yalnızca o eski neşem varya, o yazıları yazdığım o eğlenceli, cilveli, dalga geçebilen o kız, yani karakterimin o yönü, toz oldu, keşke o halim de bu halime eşlik edebilse, mayomnez ile evligimiz bir buçuk yıl oldu, ablası hakkında ne hissediyorsam doğru çıktı, kendine çeki düzen verdi kalbimi kirmiyor, aslına bakarsanız kalbim kirilmiyor öyle kolayca, olgunlaştık mı ne oldu bilemiyorum, sadece geç saate yazıyorum yine bu yazıları, mayomnez de benim gibi değişti, insan değişimi net fark edemiyor aslında, önceki yazılarımı gormesem bende anlamazdim, mayomnez artık iş insanı, beni de yanında iş insanına dönüştürdü, grafiker oldum bir sürü firmamız var, eskiye dair kalan tek eğlenceli yanım renkli çoraplarım, onlar da yirtilmaya ve eskimeye başladı 🙂 babamla hâlâ görüşmüyorum, pişmanlıklarim olduğu kadar doğru tercihlerim de varmış, o sorumluluksuz bir hayat istedi bende ona bu hayatı verdim, yanlız ve çaresiz hissetmiyorum artık, durum ne olursa olsun işin içinden çıkabilirim, ama ne oldu da durgunum, konuştuğumda mutlu etmediğimi ve mutlu olmadığımı anladım, bir PATRONUM var ve ben ÇALIŞANIM
Ergenligimin ilk safhalarinda hep bir otel odasında tek başıma olmayı isterdim şarap içmek ve ağlamak isterdim, o hayalim şimdi biraz değişti kimseyi kırmadan üzmeden ve bu fırsatı kimsenin bana sunmasına müsade etmeden, sadece “ ben üç günlüğüne otele gidiyorum tek başıma şarap içip müzik dinlemek ve dans etmek istiyorum, sahilde koşmak, sıcak denizde ayaklarımı şıp şıp yapmak istiyorum ve orda yanlizca kendimle olmak istiyorum” demek istiyorum, arabama binip o sahile gitmek, ve ağlarken canım yanarken yanımda olan o kişiyle yani kendimle mutlu zamanlar geçirmek istiyorum, mayomnezin iş konuşmalarını ve her konuda en doğrusunu bildiği konuları konuşmadan yalnızca denizi izlemek ve birilerinden yemek önerisi duyup tek başıma o yemeği tadip bu tattan mutluluk duymak istiyorum, korkmadan, düşüncelerimin hepsinin yanlış olduğunu düşünmeden ve saçma sapan da konuşsam saçma olduğunu mantıksız olduğunu bana söyleyecek biri olmadan, sadece yürümek ve yürürken ayak parmaklarımda kumun kaybolusunu izlerken mutlu olmak istiyorum. Susmak istiyorum, uzuuuuuuuun bir süre susmak.
