Fakir olmak harbiden zor işmiş, onu anladım.
Beş sene öncesine bakıyorum da, ulan harbiden alım gücümüzün kıymetini bilememişiz gibi geliyor. Ne güzel günlerdi onlar öyle ya. Markete çıktın mı, 50 liraya bi dünya şey alırdın. Büyük paraydı o 50’lik banknot. Şimdi 100’lük bankot bile aynı etkiyi yaratmıyor.
Artık dışarı çıkmaya korkar oldum. Adım atmak para. Evden çıkıp tekrar eve girene kadar sırf ulaşıma en aşağı 10 lira kesin harcıyorum. Bi paket sigara aldık, 10 liraydı onu da 12’ye çıkarttılar. E gittiğin yerde ucuz bir şeyler atıştırayım desen, 20 liradan aşağı kalkamazsın. İki çay-kahve bir şey içeyim desen, musluk suyu gibi düz kahveye 10 lira fiyat çekiyorlar. Kardeşim, ayıptır günahtır. Her şeyin en adisini tüketerek 50’lik olduk bile, yuh ulan.
Sinemaya gitmek istesen, mısırsız içeceksiz dümdüz hiçbir şeysiz bilet en az 30 lira.
İki bira içeyim desen, gitti 30 lira.
Bi tatlı yiyelim, ağzımız tatlansın. Gitti 15 lira daha…
Ya merak ediyorum, bir tek ben mi fakirim arkadaşlar? Dışarıda fink atan bu kalabalık ne yapmak, nereye varmak istiyor? Bu kadar insan nereye gidiyor? Bu fiyatları esnaf sadece bana mı çekiyor? Truman Show’da mıyım lan ben?
Yani yemin ediyorum, evde oturup tütün sararak gençliğimi çürütmek çok daha cazip bir alternatif gibi görünmeye başladı. Ondan sonra gençlik çok tembel, gençlik internet bağımlısı. Ulan ucuz bir şey bırakmamışsınız piyasada yaşlılar! Gençlikten ne istiyorsunuz? Gençliğe bi interneti bırakmışsınız, sonra da ellerinden düşürmüyorlar diye söylenip duruyorsunuz.
Ya neyse, ne diyordum ben?
Hayat pahalı diyordum.
Çok şükür dededen kalma iyi-kötü bi evimiz var da kirayla uğraşmıyoruz, bir de o derdimiz olsa napardık bilmiyorum artık. Harbiden bi de kirada olanlar napıyor gerçekten hiçbir fikrim yok. Herhalde bütün maaşı kiraya gömdükleri için sürekli evde oturuyorlar, dışarıda kendilerini göremiyoruz bile.
Buradan ekonominin şu halinden sorumlu kim varsa hepsine sesleniyorum: Yazıklar olsun hepinize. Vatandaşı olduğun ülkede geçinmek, sosyalleşmek bu kadar zor olmamalı.
Neyse, nasıl bitireceğimi bilemedim, burada bırakıyorum.
Zaten niye yazdım onu da anlamadım, blog mlog bir şeyler demişsiniz, ikna oldum, içimi döktüm öyle.
Hadi eyvallah.
Önerilen İçerik: İşsizlik Maaşı Hakkında Bilmeniz Gerekenler
