provokatif olduğu kadar eskidir. Fuhuşun, medeniyetin kendisi kadar köklü olduğunu söylemek doğru. Neredeyse her zaman sefahat, seks, şiddet, uyuşturucu ve alkol kullanımı ve vahşi zamanlar ile gelmiştir; etin zevkleri öyle görünüyor ki, ayrılmaz bir parçamız. Dünyada, özellikle Amerika Birleşik Devletleri’nde pek çok yerde popüler inancın aksine, fuhuş aslında yasal bir girişimdir. Fuhuş zengin bir tarihe sahiptir (tam olarak amaçlanan çiftleşme) ve dünyanın iddia edilen en eski ürününü satmak için çok para harcanmıştır: Seks.
10- Babil’de Genelevler
Dünya fahişeler ve onları yönetecek yasalar olmadan nasıl olurdu? Muhtemelen cinsel açıdan oldukça gergin olacağını en azından söyleyebiliriz. Fuhuşun zamanın başlangıcından beri var olması mümkün olsa da, insanın ilk kez kendi kişisel cemaati için ortak bir et parçası ticareti yapabilmesinin hemen ardından avcı-toplayıcı kabilelerde de görülür ve fuhuş Antik Sümer’deki ünlü Babil şehrindeki gerçek belgelere dayanır. Tarihle ilgili inançlarımızın çoğunun dayandığı isim olan Herodot’a göre, Babil’de tanrıların adına fuhuş için kurulmuş olan tapınaklar vardı. Din ve fuhuş uzun süredir iç içe geçmiştir ve Hıristiyan İncilinde “kült fuhuş” olarak bilinen bir uygulama bile söz konusudur. Her şey bir yerlerden başlamak zorundaydı ve Babil muhtemelen satışa sunulan seksin ilk büyük merkeziydi.
Fuhuşu yalnızca para karşılığı seks olarak düşünürken, teorik olarak, herhangi bir sayıda mal veya hizmet için seksin kullanıldığı durumları da görüyoruz. Antik Babil’de, büyük ihtimalle algı dini ve manevi saflık karşılığında gerçekleşebiliyordu. Bu genel fikir aslında tarih boyunca çok nadir değildir. Avrupa’da Orta Çağ boyunca, fuhuş aslında erdemli, kutsal bir yaşam için gerekli görüldü.
9- Hammurabi Kanunu
Hammurabi (M.Ö. 1792-1750) dönemine dayanan tarihlendirme, dünya üzerindeki en eski yasalardan biridir: Hammurabi’nin Yasası veya Hammurabi Yasası. Hammurabi Kanunları, ekonomi ve ticaret, hırsızlık gibi medeni hukuk ve ceza kanunları, güncel resmi nikâhlar ile ilgili yasalar ve elbette fuhuş gibi pek çok farklı konuyu ele almıştı. Fuhuşu kapsayan Hammurabi Kanunu şunları söylüyor:
Eğer “bir tanrının kız kardeşi” ya da bir fahişe, babasından bir hediye alırsa, onu istediği gibi elden çıkarabileceğinin açıkça belirtildiği bir tapu ile tamamen ona el koyulmasını sağlayın: Babası ölürse, malını istediği kişiye bırakabilir. Kardeşleri hiçbir iddiada bulunamazlar.
Bu çizgi özellikle, gelişen genelevler ile ilk büyük metropol kentinin Babil antik kenti olduğu fikrini pekiştiriyor.
8- Antik Yunan
Antik Atina, günümüzün bilinen dünyasının önemli bir ticaret merkeziydi; Arkaik Dönem’den, Klasik Döneme, Sokrates, Platon ve Aristoteles’in zamanına kadar, Atina demokrasinin arifesine kadar. Fuhuş, açık denizlerde yaşayan uzun süredir seyahat eden ve yıpranmış tüccarlar için bir eğlence aracı sağladı. Atina, Roma İmparatorluğu’nun yükselişine kadar, Batı kültüründe gerçekten eşleştirilemeyecek olan, fuhuş ve canlı festivallerin bir parçasıydı. Felsefi birikimi ve bilgeliği ile tanınan Antik Atina, gerçekten de dev bir parti olmuştu.
Atinalı genelevler, herhangi bir büyük uluslararası ticaret merkezinin gümrükleri kadar çeşitliydi ve fetihlerde ele geçirilen kölelerin çoğu, bu yerlerde bulunan egzotik kadınlar olarak ortaya çıkacaktı. Ancak bu, o günün tek fuhuş türü değildi. Ortak müttefikleri vardı, arka sokak müttefikleri ve Atina’nın kalabalık sokaklarında iş yapıyorlardı. Bu kadınlar (uygun şekilde) pornai olarak biliniyordu.
Aynı zamanda şehirde fahişelerin daha entellektüel ve zeki serbest kadın türü olan hetaeralar da vardı. Bu kadınlar, bazen okuryazar olan ve bir miktar sosyal ve politik güce ve prestije sahip olan güçlü, sanatkâr aydınlardı. Temelde eskortun eski eşdeğeriydi ve erkeklere büyük buluşmalarda ve içki partilerinde eskortluk ediyorlardı. Bugün olduğu gibi, eski Yunanlılar şeker babanın kendi versiyonuna sahiplerdi; birçok fahişe, dostlar arasında paylaşılan cariyeler ve eskortlar olarak yaşıyorlardı.
7- Antik Roma
Antik Yunan’da yaşananlar kesinlikle Yunanistan’da kalmadı. Roma, antik dünyanın en güçlü imparatorluğuydu ve Antik Yunan’dan yoğun bir şekilde ödünçleme yapmıştı, öyle ki iki kültür son derece benzerdi; Roma tarihinin çoğu için pratikte iç içe geçmişlerdi denilebilir. İnsanların şehre döküldüğü ve eğlendiği Mardi Gras’ın Roma versiyonu olan Floralia adlı bir festival vardı. Tabii ki, fuhuş da dâhil olmak üzere modern bir festivalden beklediğiniz dans, müzik ve hemen hemen her şey vardı. Fahişeler sadece bol bulunmakla kalmıyordu, özellikle de bu tür festivallerde açık havada dolaşmak ve ticaret yapmak için özgürdüler. Bu festivaller Roma kültürünün derinden oyulmuş bir parçasıydı.
Genelevler, yüksek sınıf Roma yaşamının düzenli bir parçasıydı. Bu kadınları barındırdılar ve yaptıkları işleri özgür ve lüks bir şekilde gördüler, bir imparatorluk için uzun zaman denilebilecek bir süre olan MÖ 200’den yaklaşık MS 250’ye kadar da hukuki destek verdiler ve sosyal kabul gösterdiler. Pompeii’de volkanik kayalar, cinsellik, genelevler, fuhuş, içme ve seks âlemleri oldukça yaygındı. Genelevler, toplumun üst kademelerinde yer alanların yerleşim yerlerinin yakınında yaygın olarak yer almaktaydı. Pompeii, antik Roma’nın diğer şehirlerine çok benziyordu; çıplak insanlarla bezeli çatallar, bıçaklar ve çanaklar, çıplak cinsel içerikli tablolar, resimler, çizimler ve çıplak heykeller yapılıyordu. Roma seksten korkmadı; o aktif olarak onu kucakladı.
6- Fahişe İmparatoriçe
Oldukça cömert ve aşırı Roma seks hayatı hakkındaki tüm bu konuşmalar bizi fuhuş tarihinin başka bir şaşırtıcı figürüne getiriyor: Valeria Messalina. Valeria Messalina, Roma soylularından ve İmparator Claudius’un üçüncü eşinden bir kadındı. Daha sonra Britannicus’un üvey kardeşi olan Nero’nun annesi olur ve Britannicus’u tahttan etmek için onu zehirletir. O günün herhangi bir politikacısı kadar skandal bir kişilikti; bazı ciddi politik hareketlerde bulundu ve kesinlikle birkaç kişiyi kızdırdı. Ama aynı zamanda bazı kaynaklara göre en azından bir gece için bir fahişe haline gelen bir kraliçeydi.
Bazı kaynaklar ayrıca Messalina’nın boş zamanlarında bir fahişe olduğunu da öne sürmektedir, ancak bu dedikodu olabilir ve buna ihtiyatla yaklaşmak gerekir. Messalina’nın kıskanç olduğu, yerel bir fahişe olan Scylla ile arasında bir seks yarışmasının da yapıldığı iddia edildi. Messalina’nın görünüşte çok büyük bir cinsel iştahı vardı ve onu politik çatışmanın olduğu bir zamanda güçlenmek için kullandı. Roma’daki en ünlü fahişe, tek bir gecede kiminle en çok seks yapabileceklerini görmek için kafa kafaya giderdi. Ve Messalina, görünüşe göre, Büyük Pliny’ye göre, günün en iyi fahişesinden tam 25 kişi daha fazlasıyla yatarak kazandı.
5- Ortaçağ
Popüler inanışın aksine, Ortaçağ özellikle cinsel olarak yasaklayıcı bir zaman değildi. Avrupa’da günümüzün egemen ideolojisi kesinlikle Hıristiyanlık olsa da, ortaçağ Avrupa’sı, alçakgönüllülük ve erdem düşünceleriyle birlikte, yaşamın doğal bir parçası olarak, seksi de diğerlerinin gördüğü gibi gördü. O olmasaydı, Orta Çağ Avrupalılarının ataları, her şeyden önce burada olmayacaktı. Genelevler, Yunanistan ve Roma gibi yerlerde olduğu gibi ortaçağ hayatının bir parçasıydı. Göreceli olarak nadir görülen bir uygulama olarak başlayan şey, esasen fuhuşun neredeyse sadece şehir hayatının bir özelliği olmasıydı ve ortaçağ Avrupa’sının büyük ölçüde kırsal olması, daha sonraları yine en çok ihaleye çıkan kadınların vücutlarıyla fuhuşun daha da büyümesine sebep oldu.
Bu arada kilise, garip ve oldukça anlayışlı bir duruş sergiledi: İnsanların dürtülerini tatmin etmek için ihtiyaç duyduklarını ve şehirlerinin “iyi kadınlarının” bu adamlardan korunmaları gerektiğini söylediler, bu nedenle fuhuşları büyük ölçüde hoş gördüler. Gözlerinde neredeyse gerekli bir kötülük haline geldi. Daha sonra, cinsel gerginliğin neden olduğu düşünülen pek çok hastalığı tedavi etmek için ortaçağ kültürü tarafından reçete edildi.
4- Victoria Dönemi Ahlaksızlığı
Victoria dönemi İngiltere’si, buharlı motorlar ve emperyalizmin heyecanıyla, fuhuş ve yaygın seksle eşanlamlı olarak düşündüğümüz bir dönem olmasa da kesinlikle öyleydi diyebiliriz. Tıpkı Aydınlanma dönemini doğuran Avrupa’daki Ortaçağ gibi, Victoria İngiltere’si de genelev cennetiydi. Aslında fuhuş, bir kadının gün içinde kazanabileceği en yüksek maaştı.Victoria dönemi fuhuşuna dair bir sürü sulandırılmış gerçek var, ama burada önemli olanlardan bazılarına yer verdik: Görünüşe göre, 1800’lerin sonlarında sadece Londra’da yaşayan 80.000 fahişe vardı. Genelevler patlayan bir işti ve biz bunu saklı bir şey olarak düşünsek de aslında yasaldı.
3- Batılı Kadınlar
Genelev ve fuhuş şu anda ABD’deki hemen her yerde yasadışı olsa da, bu her zaman böyle değildi. Bir zamanlar, özellikle sosyal olarak kabul edilebilir bir pratikti ve özellikle yerleşimciler Amerika’ya doğru daha batıya doğru itildiklerinde oldukça yaygındı. Kuzey Amerika, değişen araziler ile geniş ve zorlu bir kıta olduğu için, yol zordu ve gezginler dinlenmek ve eğlenmek için mekânlara ihtiyaç duyacaklardı. Vahşi Batı, fuhuşa katı yasa uygulanmaması ve katı, püriten ideolojiler tarafından engellenmemesi nedeniyle fuhuşa yönelik verimli bir üreme alan sağlamıştır.
Genelevler, müşterilere sadece seks değil, aynı zamanda da büyük miktarlarda eroin, afyon ve alkol sunardı. Uyuşturucular, tam Batı genelev deneyiminin bir parçası olarak kabul edildi. Birçok insan daha büyük ve daha iyi şeyler aramak için kasabadan geçerken, bu işyerlerinin çoğu onlara bir oda, bir kadın ve bir de isteyebilecekleri tüm alkol ve uyuşturucuları sunan oteller olarak hizmet etti. Batı genelevlerinde ahlaksızlığın her çeşidi vardı. Niçin oralarda o kadar çok ateş edildiği ve soygunun olduğu merak edilmedi.
2- Seks Satışının Karanlık Yüzü
Fuhuş, modern dönemde cinayetlerin yükselişiyle birlikte seks pazarlığı yapan kadınları son derece savunmasız konumlara düşürmüştür. Karındeşen Jack bir yandan şiddet ve seri katillerle bir yandan. Fahişeler genellikle, seri katillerin hedefleriydi. Çünkü yasadışı ve yeraltı bir iş olduğu için cinsellik şiddetle ilişkidir. Fahişeleri izlemek daha zordur; insanların yetkililerle konuşamadıkları bir yeraltı dünyasında takılırlar ve arkadaşlarından ve aile üyelerinden polise ilgili kişiyle alakalı bildirilen kayıp olduklarına dair raporlardan yola çıkarak bu kişilerle sağlıklı ilişkiler kurulamayabilir.
Robert Yates ve Gary Ridgeway, Washington eyaletinde kana susamış iki seri katildi, tıpkı Karındeşen’in yaptığı gibi, fahişeleri öldürüyorlardı. İngiltere’de 1970 ve 1980’lerde, gençliğinde eski bir mezarcı olan Peter Sutcliffe, Yorkshire bölgesinde fahişeleri bıçak ve çekiçlerle öldürdüğüne inanılan bir Karındeşen Jack kopyasına dönüşecekti.
