EYLÜL SERT GEÇİYOR
Üşüyorum biraz son zamanlarda.Hala acım sızlatıyor bünyemi,gözyaşlarım soğuk yanaklarımı dahada ıslatıyor.Keşke annem olsaydı,ağır gelen yükümle nasıl başa çıkacağımı söylerdi.Ona bir mektup yazmalıyım,yada günlük..Seslensem beni duyar mıydı?
Hep derdi kağıda dök içini,sonrasında rüzgara bırakırım sayfaları,rüzgarda meleklere savursun her bir sözümü.Melekler Anneme fısıldar belki…
Merhaba Annem,
Ben senin tekne kazıntın.Eylül’de ellerimi kanlar içinde hiç istemeden bıraktığın öksüzüm.Üşüyorum anne ve bir o kadarda korkuyorum.Sersemlemiş hafızam hala senin gidişini kabullenemedi.O feryatlarını,ölmek istemediğini bana defalarca haykırdığını hatırladıkça panikliyor içim,gözümden bir yaş daha süzülüyor avuçlarıma.
Nasıl kıydılar Anne sana!Korktuğum arıları bile sevdiren kadını benden nasıl ayırdılar?Hazmedemiyorum,dayanamıyorum katilin çocuğu olup,kurbanında hiç büyümeyen bebeği olmayı.Kalbim ikiye bölündü biliyor musun?Bir yarım, kendini azrail sanan ondan utanç duyduğum o acımasıza öylesine öfkeli ki.Diğer yarımı hiç sorma!Hep eksik kalacak,anımsatacak şeyler oldukça,o kıyamadığın yüreğimde hala 40. ıncı mum yakıp,kavuracak beni.
Benim hiç canım bu kadar yanmamıştı ve kendimi yalnız hissetmemiştim.Şimdi yanımda olanlar seni bana geri getiremezler,senin türkünü sen gibi söyleyemezler,SEN OLAMAZLAR ama yinede iyi insanlar var,gözün arkada kalmasın desemde kalacak biliyorum.
Sana ne diyeceğim aslında akşamları odama gelir 9 da yatırırdın beni.Artık akşamları avuçlarımı semaya açıp seninle kavuşacağım günü dileyeceğim.Seni erken kaybettirdi bana kendini Azrail sanan. Allah öksüze kıyamaz duyar sesimi,sen beni beyazlar içinde bekle…Ben doğru zamanda kavuşacağım sana Anne…
Hayallerim sensiz kaldı ya şimdi yolum bulanıklaşmış gibi.Biliyorum bana birşey olacak diye yüreğin hoplardı sakinleşeyim diye göğsüne yatırır onun tınısını dinletirdin .Benim umudum olurdu o tınılar.Şimdi umudumun gölgesi olmasada kulağımdaki tını benim umudumun izleri ve ben onları takip edicem.Bazen yolum şaşacak,sana ihtiyaç duyacağım,deterjan kokulu ellerinle saçımı okşadığın günleri aradığım zamanlar günlerce ağlayıp,sızlanacağım belki de.Kabullenemeyeceğim anlar olucak elbette,herkese artık iyi yaklaşamayacağım.O yüzden arada iyilerde avuçlarımdan kayıp gidecek.Bu kaybedişler beni o kadar derinden etkilemeyecek bu yüzdende kalbimden şüphe duyacaklar.Sevgi tabirini artık kanlı hatırlayacağım,sonsuza dek belkide.
