Eskiden ağlardım…peki ya şimdi?

“Eskiden ağlardım” Bu iki kelime düşünecek olsak içinde çok fazla anlam barındırıyor aslında fakat herkes farklı bir şey düşünecek çünkü yaşantılarımız farklı, yaşadıklarımız farklı, zihnimiz düşüncelerimiz farklı ama bizi ortak paydada birleştiren bir anlamı da var bu iki kelimenin. “Eskiden ağlardım.” Yani “şimdi ağlamıyorum” değil mi herkesin aklına gelmiştir bu anlam. Peki ne yaşadık biz, neler gördük hep bir şeyler başarmış olan insanların hayat hikayelerini dinleriz. Ben bunu bunu yaşadım oradan buraya geldim diye anlatırlar. Saygımız da artar onları dinleyince, motivasyonumuzda peki neden başarısız olanların ya da bizim gibi kenarda köşede kendi halinde kendi dünyasında yaşayanların da bir hayatı, bir yaşanmışı, kendine has acıları, tatlıları yok mudur? Bu küçük dünyamız belki de hiç umurunda bile olmayan birisi ya da birileri tarafından yıkılamaz mı, ya da bizim de kalbimiz kırılıp tamir edilmediği için kendi yaralarına merhem olurken kendini bazı şeylere kapatmış olamaz mı? Bizim hikayelerimiz de yeterince ilgi çekici değil mi? Amacım bu yazıyı bir yerlere bağlamak değil biraz vakit ayırıp bunları düşümenizi, düşünmemi sağlamak, Ben bazen sadece düşünmek için düşünürüm ne yapıyorum ben hayatın neresindeyim kimin için önemliyim hatta bazen bu sorulara hiççç diye cevap veririm ama şunu da bilirim ki bu dünyaya geldiysem bir amacım olmalı gelip, uğrayıp sadece küçük çevrem tarafından tanınıp arkamda birkaç yıla iz bile bırakmadan gitmek için gelmedim herhalde. Ya da dünya bunun için var olmamıştır değil mi ? O halde kendimize kendimizi iyi hissettirecek, değerli hissettirecek bir amaç, bir hayal belirleyelim mi? Ve bu amaç bu hayal uğruna her gün bir şeyler yapalım küçük ya da büyük demeden sadece kendimiz için günün kısacık bir anı bile olsa bencillik edip sadece kendimize iyi geleceğini düşündüğümüz bir şey yapalım. O yaptıklarımızı da bir yere not edelim. Bir ay sonra belli bir noktaya geldim mi diye de kontrol edelim bize fazladan ne katmış. Bakın dostlar bizi bizden fazla düşünen kimse olmaz ki bir düşünün yani anne babamız bile bir yere kadar.
Yani  bizi biz de düşünmezsek kim düşünecek? O onu demiş bu benden bunu bekliyor ne zamana kadar bunlara kulak asıp dışarıda söylenenlere göre hayatımızı yaşayacağız? böyle hayatı erteliyoruz sadece ve olan bizim kısacık ömrümüze oluyor. Zaman durmuyor ki hızla akıp gidiyor. Bizim bunu düşünmemiz ve kendimizi bir silkelememiz gerekiyor sadece. Bu yazı beni ve sizi biraz gaza getirmek içindi O zaman gazımızı aldığımıza göre bu yazı sana, bana ilham olsun. Bir söz vardır ya gökten 3 elma düşmüş biri okuyana, biri yazana diğeride kimin muradı varsa ona diyerek yazımı bitiriyorum. 
Hoşça kalın… Sağlıkla kalın…