Hepimizin deli gibi özlediği zamanlar, kimsenin elinden gidebileceğinin farkında olmadığı tatlı anlarımız ..
Dışarıda güneşli mis gibi hava bizlerin psikolojik olarak yıkıldığı hatta birçoğumuzun depresyon evresine yakın veya panik ataklarımızın arttığı günlerdeyiz. Bir çoğumuz sokağa çıkma yasağına uyuyor evinde kalıyor oda kendisini yemeğe veya uykuya veriyor galiba bu büyük sorun olduğunun alarmını veriyor.
Süreç psikolojik bir savaş haline dönüşmeye başlamışsa eğer bu kadar vaktiniz varken kaliteli vakit geçiremiyor örneğin kitap okuyamıyor veya dersine veya işlerinize odaklanamıyorsan işte o zaman kaybetmeye yakın bir yerde olabilirsin.
Ben de kendimde bunları hissettim ve ayağa kalkmalıyım dedim ben üniversite eğitimine devam eden bir öğrenci olarak her zaman ertelediğim İngilizceyi halletmeye karar verdim ve gelecek planı olarak ötelediğim ne varsa yapmaya karar verdim.
Umutlarım var geleceğe dair güzel düşlerim biliyorum ki bir gün gerçekleşecek ki umudunu kaybeden birine denk gelirse bu yazım ışık olsun .
