Bu yazıyı yazmak istedim çünkü uzun zamandır bu konuyu düşünüyorum. Ve zihnimde beni ciddi bir şekilde meşgul ediyor.
Ülkemizde ki insan profiline baktığımızda genelde herkes çevreci, herkes demokrat, herkes adil. Bunun gibi birçok iyi meziyet var ve biz hepsine sahipmis gibi konuşuruz. Ama yolda yürürken yediğimiz krakerin poşetini hiç çevreye sorumluluğumuz yokmuş gibi caddelere parklara atıyoruz. Daha da önemlisi su, hangimiz dikkatli davranıyoruz bu konuda. Su kaynakları kısıtlı bu aşikar. Ama yaz geldimi eni konu araç yıkamalar, çim sulamalar ,musluklardan boşuna akan sular diş fırçalarken bile. Bu noktada bir durun düşünün ben bütün bunları eleştirmiyor muyum diye.
Dahası var. Mesela sokak hayvanları. Onları koruyor muyuz? Yoksa sadece hayvan mı? Kapımızın önüne biraz artık yemek biraz su koymak zor olmamalı. Peki belediyeler bu konuda ne yapıyor. Gördüğüm hiçbirşey. Oysa ihtiyaçları biraz yiyecek birazda sevgi. Ama bütün bunları başka toplumlar yaptığında alkışlıyoruz. Harekete geçmeliyiz. Daha ileri ve daha insanca görüş kazanmalıyız. Bu da ta aileden itibaren baslayarak okulda da sevgi ve saygı öğretilerek gerçekleştirilir.
Bunlar çok sınırlı örnekler. Birçok farklı şey yazılabilir bu konuda. Lütfen her davranışınımızdan önce empati yapmaya çalışalım. Dünyayı korumak ve güzelleştirmek mümkün. Hem madden hem manen.
Herkese savaşların sonlandığı temiz ve mutlu bir dünya diliyorum.
