Mutlu günler.
İnsanın içinden bir çok şeyi yapmak gelir ama yapamaz. Neden yapamaz? Çünkü çoğunlukla insanlardan çekinir. Hatta o kadar çekinir ki kafasında korkunç lafların gezdiği bir dünya oluşur.
Bazen bir story paylaşmak isteriz ve onu paylaşmadan önce ‘acaba şu kişi bununla nasıl dalga geçebilir?’ diye düşünür düşünür sonra da o bunu derse ben de böyle derim diye savunmalar kurarken kafamızda birden ‘yok yaa vazgeçtim, uğraşamam..’ diyip silip kapatıyoruz. Neden bunu yapıyoruz? O kişileri çok mu önemsiyoruz, kim ki onlar? Kaç kere daha görüşeceğiz ki? Gerçekten görüşmemiz gerekiyor mu o kişilerle?
Acaba şu kişi ne düşünürden önce acaba şu kişiyle gerçekten arkadaş olmalı mıyım diye düşünmek en doğrusu olabilir.
Saygılar.
