Evet selam! Yine ben ve yine bir yazma işlevi… Neyse konu yorumlamaya geldim sizi sıkmayacağım. Eğer hafızan silinseydi nasıl bir insan olurdun? Bunun pek oluru var mı bilmiyorum ama saf ve iyi insan olacağım kesin:)
Eğer hafızam silinseydi sanırım bana yapılan ihanetleri, yalanları, kandırmaları hatırlamazdım. Ve herkese karşı kinim olmaz ve saf biri olurdum. Gerçekten iğrenç bir durum değil mi? Düşünsenize size ihanet eden, kandıran, üzen biriyle çok güzel, iyi ve saf bir şekilde konuşuyorsunuz. Gerçekten katlanılamaz bir durum. Ayrıca hafızanız yerine geldiğinizde kendinize kızacak, kendinizi suçlayacaksınız. Fakat bu sizin suçunuz değil sağlık işidir. Ama işte kendinize kızmak, o pişmanlık duygusu hiçbir zaman gitmeyecek…
Yada eskiden yüzüne bakamadığınız, kırdığınız, üzdüğünüz, küs olduğunuz arkadaşınızla gülerek, mutlu bir şekilde konuşuyorsunuz fakat arkadaşınız ise sizin yerinize utanıyor ve gülünç durumunuza burun kıvırıyor… İşte bu acınası bir durum. Bazı kötülükler unutulur fakat geri hatırlamasını da bilir akıl… Hafıza o kadar yenilemez, güçlü bir varlıktır. Artık hafızaya varlık diyelim açıklayacak bir kavram bulamadım ki…
Hafızayı kimse yenemez ancak ölüm yenebilir işte oda ancak ecelin gelince veya her an… Ne diyebilirim ki…
İşte böyle hafıza kaybetmek çok kötü ve sizi yaptıklarınızda pişman edecek bir şeydir. Hafıza en büyük kilidi olmayan bir sandıktır. Kendinize iyi bakın bir sonraki blog yazısında görüşürüz:)
