Edep ve sessizlik
Edep güzel şey ,hem de her durumda….Sevgide de edep lazım,kavgada da…Aşkta da edep gerek nefrette de..Edep aile içlnde de şart, hatta bence kendi kendineyken bile edep ne güzel olur.İnsanın kendine saygısının da ölçüsü bence edep.Çünkü herkes kendine ,fıtratına yakışanı yapar,öyle yaşar.
Edebin de hakkını vermek gerek,Edebi ,içine atıldığı haksız durumdan kurtarmak gerek.
Susmakla-edep eşlik eder oldu birbirine bakıyorum da.
Ayrılmaz ikili bir ifade oldu..Susmak edepten midir???
Hiç de değil!
Nerede haksızlığa uğrayan var o çığlık çığlığa,nerede canı yanan var o avaz avaz bağırıyor..Hatta daha da kötüsünü diyeyim mi ?Zorbalığa maruz kalıp susmak zorunda kalanlar var!
Yaaa asıl o en beter işkenceyi çekiyor.
Her sükuneti edebe bağlamamak lazım.Çünkü eziyeti edip ,görüp,mazlumun feryadına sessiz kalanlar var.
Öyle susanlar gördüm ki ‘’edep’’ kisvesi altında ,asıl niyet bambaşka…
Haksızken haklı çıkmak için susmak edep midir?
Kendi ayıbını kapatmak için hiçbir şey yaşanmamış gibi susmak mıdır edep?
Zulme uğrayan feryat figan bağırırken,muhattabı zalimin edepli geçinip hiç cevap vermemesi edebinden, asaletinden mi?Yoksa mazlumu daha da yok sayma çabası ,olanları olmamış sayma çabası mı?Edep nerde hani???Edep zalimin kendini gizlemesine hizmet eden bir perde midir?Mazlumun sesi edepsizlikse eğer ,edep evet sadece zalimi örten bir kisvedir.
