Tahmin edersiniz ki her insanın içinde masumiyetini kaybettiği anlar ve ya kaybetmesine sebep olduğu insanlar vardır bu da biraz öyle işte kimisi bir insanın terk etmesiyle kaybeder masumiyetini kimisi kaderin hazin cilvelerinde çırpınır bir diğeri haykırır onlarcası duyarcasına, âmâ öyledir ya hayat masumiyetini kaybettiğin anda fark edersin, beraberinde getirdiği birçok şeyi ancak o zaman görebilirsin, hep derim bilmek bilmez bazen, görmek görür işte bende de öyle oldu şehrimin âşıklarına ayırdığı yerlere gittim kasıtlı yapmamıştım oysa bunu kumsallarına, sahillerine indim neden ordaydım tam olarak bilmiyorum belki biraz rüzgâr esintisi belki biraz deniz sesi istedim fakat nerden bile bilirdim kötülüğe açılan ilk kapının orası olduğunu, kapı ki duvarlar, duvardaki yazılar, isimler, tarihlerdi işte o an anladım ki canlılar hariç dünyada ki her şey hayal ürününün bir getirisiydi ve yine o an anladım ki insanlar bütün kurulan hayalleri mahvetmeye yeterdi.
