Dünya bozuk, Şu dünyada bozulmayan ne kaldı ki,
Caddeler bozuk, yollar bozuk.
Hayatına Zengin bir koca arayan,
Kızlar bozuk, dullar bozuk.
Pisliklerle dolu her kıyımız,
Sık sık kesilir çeşme suyumuz,
Çıkar can fakat çıkmaz huyumuz,
Kalpler bozuk, gönüller bozuk.
Obur mideler bu pisliğe alışık,
Etler kokmuş, yağlar karışık,
Her gün sık sık kesilir ışık,
Trafolar bozuk, piller bozuk.
Kurt sustu Tilkilerin de sesi çıktı,
Her yüzün bir maskesi çıktı,
Her şeyin çok sahtesi çıktı,
Paralar bozuk, pullar bozuk.
Anlımızda namusumuz, iffetimiz,
Anlayıp ta bilen çıkmaz değerini,
Artık anlayan yok sözden birbirini,
Kalemler bozuk, diller bozuk…
