Dün rastladım yolda bizim Şaziye
Dün aslandı evlendi dönmüş kediye
Beni görünce yanımdan hızlıca geçti
Dedim ne bu hal söyle bana güzel bir kafiye
Dedi kafiyeleri unuttum evde kaldı
Aslanlık gitti elden şaşırdım kaldım
Evdeki hesap çarşıya uymuyormuş anladım
Şimdi bekleme benden güzel bir kafiye
İşte dedim böyle eder aşığın Leylası
Aşka insanın basmıyor kalın kafası
Geç olmadan kolay olmuş anlaşılması
Sende kafiye uyak kalmamış uğra bizim Hadi’ye
Hadi bana ne yapacak gönül işidir bu anlamaz
Gönül aşkla sevdiğimi sevdiceğini kıramaz
Şimdi ona anlatırsam göbek atmadan duramaz
Ben kafiyeyi sevdiğime şiirle söylerim bas git geriye
Dedim yılların arkadaşıyız bu yaptığın ayıp
Bana sanki düzden başlayarak sen sayıp
Hakaret ediyor gibisin bu yaptığın çok ayıp
Kafiyeyi boş verelim artık bakmayalım geriye
Sende benimle dalga geçer gibisin
Sanki halden dilden bilmez birisin
Aşk bu laf sözden anlamaz sende bilirsin
Kafiyeler senin olsun var git az ileriye
Bilirim seni sever yengemiz güzel Emine
Sen sadık kal aşkla ettiğin güzel yemine
Bakma bana şaka yaparım sözlerim kendime
Sizin aşkınızdan güzeli olmaz mı içinde kafiye
Dedi al sana kafiye safiye hediye sordun diye
Yeni şiir mi yazacaksın galiba bulamadın mı kafiye
Seni bugün çok sıkmış galiba yengem Safiye
Ona kızgınsın ne suçu var suçu yüklersin kafiyeye
Mehmet Aluç
