Böyle bir konuyu anlatabilmek için kelimelerim yetermi doğrusu bilemiyorum. Ama yine de elimden geleni yapacağım. Hani bir an olur çok büyük bir derdiniz vardır hatta o kaddar büyüktür ki o esnada düşünemez hatta konuşamazsınız çünkü boğazınız düğüm düğüm olmuştur, sonra tam da öyle bir anda dostunuz yetişir, boğazınızdaki düğümleri tek tek çözer ve gözlerinize bakarak her şeyi anlar. Sizin hiç konuşmanıza bile gerek kalmaz, onunla öylece otursanız bile düzelirsiniz çünkü onunla; gözlerinizle kalbinizle konuşursunuz. Tabi dostluk sadece dert ortaklığı değil, aynı zamanda birlikte eğlenebilmektir. Hani yanyanayken yaptığınız hareketler ya da konuştuğunuz konular vardır sadece o âna size mahsus olan o davranışlar. Birisi görse ya da duysa deli olduğunuzu düşünür, işte insanın tam da yanında böyle delirebildiği kişi dostudur. Hiç unutmam bir gün dostumla yolda yürüyorduk, yolda bizden başkasının olmadığını düşünerek kendi aramızda oyunculuk yapma yeteneğimizi konuşturuyorduk ben de kendimi yere attım, bayılma numarası yapıyorum o da oturup sahte göz yaşları döküyor. Birden bir teyze koşturdu kızım ne oldu arkadaşınmıydı, niye bayıldı diye soruyor. Şimdi biz ne yapalım olayın aslını nasıl anlatalım kadıncağıza? Baygınlık numarama devam edip bir kaç dakika sonra uyandım, açtım ondan oldu falan dedim. Teyze gittikten sonra kahkahalara boğulduk. İşte anlattığım bu hikayedeki gibi bir dostunuz olması sizin musmutlu bir dünyaya sahip olduğunuz ve ondan başka hiç kimseye ihtiyacınız olmadığı anlamına gelir. İyi dostlar edinmeniz dileğiyle…
