Merhaba tekrardan. Hayatımın devamından bahsedeceğim ve bundan mutlu değilim.
Daha önce bahsettiğim zamanlarım en iyi zamanlarımdı. Keşke o zamanlarda kalabilmeyi başarabilseydim. Sonraki zamanlarımdan bahsetmeyeceğim ama durumların içinden çıkılamayacak bir hal aldığını hissettirmiş olayım.
Çok kısa zamanda istediğim her şeye sahip olmuştum. Gözümü açtığımda olmak istediğim insan olmuştum, çok mutlu olmaya ve bu durum herkesi rahatsız etmeye başlamıştı.
Komik bir durum içinde çevremdekiler mutluluğumdan rahatsız, ben normal hayatıma devam ediyormuş gibi devam ediyordum.
Uzun bir süre bu şekilde yaşadık. Bir insanın yaptığı her şey nasıl rahatsız edici olabilir ben anlamıyordum.
Bir tane arkadaşım vardı ve bir de hayallerimdeki insan. O şekilde küçük ütopik dünyamızda mutlu olduğumuzu düşünüyorduk.
Bunları anlatırken kafamda nasıl toparlayacağımı hiç bilemiyorum. Anlatırken çok zorlanıyorum.
O zamanlarda o kadar kötü gelmiyordu ama şu anda anlatırken bile çok ağır geliyor ve anlatamıyorum.
Daha fazla uzatmak istemiyorum bu muhabbetleri sadece neler olacak diye oturdum kendi hayatımı izliyorum gibi hissediyorum. Üçüncü gözden biri beni izliyor sanki.
Farklı şeylerden bahsetmeye başlamalıyım. Beni hayatta tutacak şeyler küçücük ve azıcıktı. Artık onlardan biri yok ve ben de yalnızım.
Çok uzun olmasın bu sefer ben kafamda neler anlatacağımı toparlayabilirsem eğer detaylara girebilirim. Olmazsa da çok daha farklı konulardan bahsedeceğim.
TEŞEKKÜRLER BURAYA KADAR OKUDUYSAN YALNIZ DEĞİLSİN.
