Her sonbaharda şöyle derim;
“Akşamları artık serin oluyor di mi?” derim!
(Müneccim olmaya gerek yok)
“Minik bi’ hırka mı alsam yanıma, akşam eser meser, üşürüm falan?!” derim!
(E, malum yaşlılık)
“İnce bi battaniye mi, pike mi örtünsek; sarımsaklasak da mı makarnayı yesek?” derim!
(Makarnanın konumuzla ne alakası var?)
“Açık ayakkabı, beyaz renk, askılı bluz, vs…’giyilmez’ diyen halt etmiş, o eskidenmiş, hepsi uygun kombinlerle olur ‘derim’!
(Bana Her Şey Yakışır)
“Haftanın birkaç günü aspirin plus-c, vitamin, sodyumbikarbonat neyin içeyim, meyve yiyeyim bari…” derim!
(Tedbir iyidir)
“Karşılıklı pencereleri açmayalım da cereyanda kalmayalım, aksırık tıksırık mevsimi ne de olsa…” derim!
(Nevazil neyin olmayalım)
“Akşamları ayağa inceden bi’ çorap geçirmek ilazım!” derim!” (Ayağını sıcak tut, başını serin; kendine bir iş bul, düşünme derin derin!)
“Hayatım, bitki çayı alır mısın?” derim!
(Hem gidip satın almak manasında, hem de ‘içer misin acep?’ manasında. Tabii… Tamam, geçti!)
“Yazın ıscağında bile hüpürdetirim ancak iklim itibariyle daha bir keyifli, lezzetli oluyor bergamotlular” derim!
(Çay olsun da, hangisi olursa olsun)
“Her derde deva, şifa niyetine tarhana… İçmeyen pişman” derim!
(Kız babaanneee…)
“Her renge varım lakin sonbahar yapraklarının renkleri bir başka be…” derim!
(Hüzünlü gibi görünse de romantik ve sakin)
“Evin dekorunu, renklerini mevsime uygun olarak değiştirme vakti geldi. Kırlentlerden başlamalı…” derim!
(Bi’ dikiş neyin bilirim ki, sorma gitsin)
“Depresyona girmemek için, her gün iş edinip, en az bir saat yürüyeyim bari…” derim!
(Pekii… Yapar mıyım?.. Hıhı, evet, tabii)
Daha çok şey derim de, yerim dar
Bahar geldi nezleyim, burnum akar
İç çekerim yağmura bakar bakar
Kendimi toplamam lazım apar topar
Çünkü, depresyon dediğin bi’ hüzne bakar
Ama sen her şeye rağmen gülümse!
Zaten depresyona da öyle her zaman girilmez. Gerekli şartları oluşturmadan, yanına bir sevdiceğini almadan, dağılınca toparlanacak ortamı hazırlamadan, çikolatasız, yağlı tuzlu hormonlu atıştırmalıklarsız, uzun salaş hırkasız, makyajsız, hiç hesapsız öyle zırt diye depresyona girmek olmaz.
Bir şey yapacaksan doğru dürüst yapacaksın. Ne demişler; “Ne yaparsan yap, aşk ile yap.” Tabii…
Örneğin bir komedyenin en iyi esprilerini yaptığı zamanlar, aslında depresif olduğu zamanlarmış. Araştırmaların çarpıcı sonuçlarına göre durum bu, ben demiyorum yani. Psikolojik rahatsızlık yaşayan insanlar daha sıradışı düşünüyorlarmış. E, n’apalım yani, durduk yere depresyona mı girelim bir şeyleri daha iyi yapacağız, daha yaratıcı olacağız diye manik manik dolanalım?
Bak, yeri gelmişken depresyon hakkında yanlış bildiğin şeyleri bi’ hatırlatayım da gireceksen bilinçli bilinçli gir olaya. Tabii…
DEPRESYON VE ÜZÜNTÜ AYNI ŞEYDİR.
Depresyon içinde olan insanlar genellikle aşırı bir üzüntü içinde görünüyor ancak bazıları da belirgin bir duygu durumu içinde bulunmuyor. Kendimden biliyorum; ‘boşluk ve duygusuzluk’ hisleri mevcut oluyor. Ortada hiçbir neden yokken anksiyete de geçirilebiliyor. Dışarıdan mutlu mesut gördüğün biri de, gizli şeker gibi tatlı tatlı depresyona girmiş olabilir ayrıca. Yani; üzüntülü olmak başka, depresyonda olmak başka.
DEPRESYON AKIL ZAYIFLIĞININ İŞARETİDİR.
Birine tansiyon, şeker, kalp, vs. hastası olduğu için “ne kadar zayıfsın anacım” diyemeyeceğimize göre, depresyonlu bir bünyeyi de zayıf görmemek, kimseyi (kendimizi de olsak) suçlamamak gerekiyor. Öyle kolay değil şekerim, depresyon hastalığı, beynin kimyasını ve sinir sistemini etkiliyor ve hasar bırakıyor. Gayet güçlü olduğunu düşünen biri bile paşa paşa girebilir depresyona, tam da böyle düşündüğü için, farkına varmayarak. Biyolojik, psikolojik, sosyal boyutları ve sonuçları ise cabası.
DEPRESYON HER ZAMAN DURUMLA İLİŞKİLİDİR.
Sevdiğin birini ölüm veya ayrılık sebepleriyle kaybetmek hemen depresyonu tetiklemeyebilir. Uzmanların dediğine göre ve tecrübe ile sabit olması bilgisi ile, genellikle bu tip büyük değişiklikler sonrasında umutsuzluk, boşluk, uyuklama / uyuşukluk gibi belirtiler o an ortaya çıkmayabilir. Daha sonra çıkabilir yani. Ona göre…
DEPRESYON YALNIZCA KAFANIZDA OLUR.
Karamsar duygular kafada yer eder evet ama sonuçları vücudumuzun çeşitli yerlerinde oluşabilir.Organlarımızı da, ruhumuzu da, her bir şeyimizi etkiler velhasıl. Örneğin; zor nefes alma, çene kilitlenmesi, mide bozukluğu, çabuk yorulmak, kas ağrıları, her şeye ve herkese karşı isteksizik, bezgin bekirlik, vs. gibi belirtileri ve etkileri oluyor.
Sonuç olarak;
İlaç tedavisi doktorların önerdiği bir durum. Gerçekten ilaca ihtiyaç duyulan şiddette bir depresyon halinde isek, profesyonel yardım almak elbette önemli. Ama ilaç kullanımı konusunda pek hevesli olmamak da lazım. Çoğu insan antidepresanı şeker niyetine alıyor. Beden ve ruh sağlığını korumak, ilaçlara muhtaç kalmamak için; gerçek anlamda sağlıklı beslenmeli, stres ve sinir düşmanından uzak durmalı, ruhu güzelleştirecek şeylere yönelmeli. İvit.
İşte böyle şekerim. Nerden nereye değil mi? Sonbahar deyince, depresyon da geliyor insanın aklına, hüzün de, melankoli de, falan da filan da. Ama biz niyet edelim nice güzel baharlara…
Bahar güzelse zati, gerisi boş.
Ama
Ben güzele güzel demem
Kıskanırım çünkü
Kıskanmam, kıskanmam!
Ne kıskanıcam?..
Kıskanabilirim de belki
Yok yok kıskanmam, şaka şaka!
Nesini kıskanıcam yani?!
Kıskandığım olur bazen sanki
Kıskanmam diyosam kıskanmam gerçi…
Kıskançlık değildir o, kıskansam duramam ki
Hem ben kıskanmam ki!
Ne kıskanıcam ayol, ben daha güzelim zati
Tabii…
Hadi bana müsaade, olmayacak böyle, anca bu kadar ciddi kalabiliyorum işte. ツ
Depresyonsuz, sorunsuz, fazla kilosuz, sağlıcakla kal güzel okur.
İklim´in Dora´n
