Çocuk; sevginin huzurun saf düşüncelerin, temiz kalplerin ve geleceğin habercisi demekti.
Bunları göz önünde bulundurarak dikkat etmemiz gerekirken yaptıklarımıza bir bakalım ve tekrar düşünelim. Günümüzün çocukları telefon, bilgisayar ve tablet gibi teknoloji ürünleri içinde kaybolmuş bir vaziyet de toplumla alakaları kesilmiş daha doğrusu aile içinde bile bağlar kopmuş bir şekilde yasıyor ve böyle büyüyecek ve böyle de büyütecekler. Bunları gözlemlediğimiz zaman bizi nasıl bir gelecek bekliyor aşikârdır.
Bu halde olmalarının başta ebeveynler daha sonra da toplumun büyük bir payı var. Bilinçsiz hareket ederek koca bir nesli tabir yerindeyse çöpe atıyor ve bir robot gibi sorgulamayan, araştırmayan sürü halinde yasayan bir nesil yetiştiriyor. Anne babadan kardeşlerinden bağımsız makinelerde yasayan çocuklardan aile kavramını kardeşliği, komşuluğu kısacası toplum olmayı beklememiz yanlış olur diyebiliriz.
Oysaki çoğumuzun çocukluğu ise sokaklarda dağda bayırda ve anne ve babalarımızdan eskiden başlarından gecen masal gibi hayatlarını dinleyerek, büyük hayaller kurarak ve çalışarak geçirdik. İçimizden geldiği gibi yasayarak hayallerimizin peşinden giderek hiç bir makineye bağlı olmayarak yasadık ve yaşatmaya devam ediyoruz.
Genellikle bir soru vardır. Yaslı insanlara sorulan ‘’Hiç çocuk olmayı ister miydiniz? ‘’
Eğer bu zamanın çocukluğunu diyorsan ben olmak istemiyorum. Bana eski güzel günlerimi geri verin ben o günlerin çocukluğunu istiyorum. Çocukluğuma, sokaktaki oyunuma bakkal amcama Ayşe teyzeme karışma ben onları geri istiyorum. Farkında mısınız? Ne eski çocuklar ne de o sokaklardaki çocuk sesleri kaldı, erik ağacına dalmayan, eline misket almamış hiç taso oynamamış, mahalle maçında kavga etmemiş bir nesil yetişiyor. Bunları yapmayan veya bilmeyen bir nesilden toplum olmayı beklememiz yanlış olur diyebiliriz. Bu sorunun nedeni ise çocuklarınızı ve çocuklarımızı kendi ideallerimiz hayallerimiz ve hedeflerimiz doğrultusunda yetiştirmeye ısrarcı olmamızdır. Bunun sonucu olarak da çocuklarımız hem mutlak kapasitesinin altında basarılar elde edecek ve keyif alarak, ilgi duyarak yatkın olduğu yani besleyemediği bir hayat sürdürmek zorunda kalmış olacaktır.
Her çocuk aynı noktaya farklı yollardan gelir hepsini bir yolda tutmanın ne size nede çocuklarınıza bir faydası vardır. Kendimiz kariyer ve paranın peşinde olduğumuz gibi onlarında bu yüzden çocukluklarını ve geleceklerini ellerinden alıyor ve onları tanımadan ilgilenmeden toplumdan bağımsız bırakarak onları kendi düşüncelerimiz doğrultusunda yönlendirmeye çalışıyoruz.
Oysaki çocuklar güzelliktir, sevgidir gelecektir. Bir zamanlar çocuk olduğunu unutan insanlar değil hala içinde bir çocuk olduğunu anımsayan insanlar olalım.
Masum çocuklar, masum yürekler, masum ağızlardan çıkan masum dualar diriltecek bu ümmeti o halde bir çocuğun yüreğinden tut, yüreğinden tutacak masallar anlat ona çünkü çocuklar yeni bir dünya kuracak.
Necati ANAR
