‘Çocuk istismarına dur de’ görseli altında ne kadar çok paylaşım var değil mi? Peki sizce yeterli mi ‘çocuk istismarına dur de’ postu paylaşıp geçmek? Bunu yapan insanlarda farkında değil mi yanlış olduğunun? Şahsen ben farkında olduklarını düşünüyorum. Bildiklerini ama önemsemediklerini düşünüyorum. Ama bu durumun bir caydırıcılığı yok değil mi? Caydırıcılığı olsa ne olur? Belki dururlar. Belki ben ne yapıyorum derler. Belki yapmaya devam ederler. Çözümü inanın ben de bilmiyorum. Üzerine düşünülebilir, bulunan çözümler uygulanabilir. Ama bizim tek yaptığımız sosyal medyadan post paylaşmak. Herkesin farkında olması güzel bir şey tabiki. Ama bir çözüm değil. Ne kadın cinayetlerine çözüm var ne çocuk istismarlarına. O kişinin vicdanı yok bence. O yüzden paylaştığınız postları da gülerek izliyor. Bir marifetmiş gibi atfediyor belki. Herkes kendini konuştuğu için. Reklamın iyisi kötüsü olmaz misali.. Öyle değil mi sizce de? Oturup düşününce bu kişilerin tedavi görmeleri gerekmiyor mu? Hapis çözüm değil ki. Kişi bilmem kaç yıl yattıktan sonra çıkıyor yine yapıyor. Bu kişilerin psikologlar ve psikiyatristler tarafından incelenip, değerlendirilip daha sonrasında ‘uygun şartlarda’ topluma katılması gerekmiyor mu?
Amerika’da suçlular serbest kaldıktan sonra yerleşecekleri mahallelerdeki komşularından izin alıyorlarmış. Oy çoğunluğu sağlanmadığı sürece de orda oturamıyorlarmış. Bu yüzden suçlular genelde daha ücra köşelerde otururlar, daha izole bir yaşantı içinde olurlarmış. Belki bizim ülkemizde de böyle şeyler olmalı. Belki de o zaman asıl suçlar azalıcak. Bizim toplumumuz dışlanmaya açık bir toplum değil. Bunu kendine yediremez. Hal böyle olunca da belki gerçekten caydırıcı olur bu tür suçlar? Ne dersiniz?
