İlk yazımda nedensizce bazı ufak başarısızlıklarıma değineceğim. Sıkılırsanız yapacak bir şey yok daha sonraki yazılarda telafi edereim umarım.
1- Çocukluk
İlk aklıma gelen ilkokul ve ortaokul yıllarımda spora başlamak istemem. Ben liseye adar köy okulunda okudum bu yüzden bazı becerilerden geri kaldım. (Devletin çözmesi gereken en önemli problemlerden biridir bence.) Aileme voleybol öğrenmek istediğimi söylediğimde bana eğer ki otobüsle kendim ilçedeki kursa gidebilirsem destekleyecklerini söylediler ama o yaşta buna cesaret edemedim ve nedensizce arkadaşlarımın benim tuhaf bir insan olduğumu düşüneceklerinden korkmuştum çünkü kimse bunu yapmıyordu. Belki de en büyük engelim diğerlerinin bunu yapmamasıydı.
2- İlk Gençlik
İkinci olarak şiir yarışmasında şaşırmam canlandı gözlerimde. İlçedeki şiir yarışması için öğretmenimiz isteyenlere şiir okutmuştu, herkes ben okurken çok beğendi ve direk yarışma için seçildim ama benim özgüven alışkın olduğum öğretmen ve sınıfın haricinde birilerine okurken çok hızlı bir şekilde söndü. O sönüşle yarışmada şaşırdım ve hala şiir okuyamıyorum.
3-Lise
Korona ülkemize gelip bizi evlere tıktığında onuncu sınıftaydım. Bütün karantinada yattım ve reels izledim o kadar kötüydü ki anlatamam. Online derslere neredeyse hiç katılmadım bu yüzden üniversite sınavında yapabileceğimden daha kötü yaptım ve her türlü yönden köreldim. Yogaya başladım, bıraktım. Düzenli ders çalışmaya başladım,bıaktım. Ve daha çokça şey… Hala o günlerin bana kaybettirdiklerini geri kazanmaya uğraşıyorum. Siz evde vaktinizi iyi geçirebildiniz mi?
Peki tüm bunlara ve yazmadığım daha bir çoğundan sonra neredeyim? Cevaplayayım; küçüklüğümden beri en çok olmak istediğim şehirdeyim, en mutlu hissettiğim dansı profesyonel yapabilmek için kursa gidiyorum ve daha bir çok şey yapacağım. En basitinden şuan bubloğu yazıyorum. Paragraflardan insanların düşüncelerine çok takık olduğumu fark etmişsinizdir peki bunu nasıl yeneceğiz? Bilmiyorum. Yıllar bize öğretecektir umarım. Ama bu günlerde denediğim şey şu yapmak istemediğimde yapmak. Eğer bir şey bana olumlu dönüt sağlayacksa ama onu yapmak istemiyorsam nedeni yüksek ihtimal yargılanma korkumdur o yüzden kendimi zorluyorum. Aklımda “Yapabilirsin, korkma,efsanesin…” gibi kelimeleri tekrarlıyorum. Daha iyi bir fikri olan lütfen yazsın.
Tamamen amatör bir yazı oldu. Tabi ilk olmasının verdiği bir heyecan da var. Tamamen kendi fikirlerimden oluşmaktadır, katılmayabilirsiniz. Diğer yazılarda görüşmek üzere.
Film,dizi vs yorumları da yazmayı planlıyorum haberiniz olsun.
