Çok şey bekler insan hayattan,beklemek belkide hafif olur çünkü sürekli insan bi beklenti içindedir.En güzel sözleri duymayı, sevdiğin birinin yanındayken bile kendisini özlemesini,her sabah minibüse bindiğinde boş koltuk bulmayı:) gibi gibi…Ama sürekli unuttuğumuz şeyler var:her şey istediğimiz gibi olmaz.Iyi giderken birçok şeyin bi anda kursağımızda kalması gibi.Ne acı ama beklentiler çoğu zaman veya her zaman üzer.Yanında olan sevgilinin senleyken başkasını özlemesi gibi,boş koltuğu bırak tıklım tıklım olan minibüse binememek gibi.Bu nasıl örnekler diyebilirsiniz ki haklısınız da ama diğer türlüsü anca bizim türk dizilerinde mevcut ve bunu sende biliyorsun kandırmayalım kendimizi kral:) Hayal kurmak güzel ama çok uçmamak şartıyla aksi taktirde uykusuz sabahlar,umutsuz düşünceler ve çöküşler başlar.Sen evet sen asla düşme,kursağında ufacık bi mutluluğu bırakanlarin burnundan getir olur mu?Ve asla hayallerini bırakma çünkü insanı annesinden sonra ayakta tutan tek güzel şeydir.Ve evet Albayım bu sefer başardık,mutlu olacağımız günler o kadarda uzakta deģil, dibimizde hemencecik sokağın başında veya yastığımızın yanında baş ucumuzda neyse çok uzattım ama sen uzatma dünya bigün oda bugün,sende yaşa anı sonunu düşünmeden zaman geçmeden,Hoşcakal…
Cam değil hayal kırıklıkları
