Büyüyemedik

Pencereme düşen ay ışığındaki çocuk, sana selam olsun! Kendim bildim bileli, düşüncelere sarıldığım zaman havalar güzel olur,akşam sefaları açar gün,yıl,mevsim geçer ama o her gümüşservi akşamı 18 yıldır benim pencereme düşerdi. Işığını, yüzünü görmek için başımı yasladığım yastık bile kıskanırdı seni. Şekilden şekile girse umrumda olmaz, seninle göz göze olmalıydım…

Sen nelere şahit oldun 18 yılımda…Sukunetimi de,deli dalgalarımı da bilirdin. Bu parmak ucumun dokunduğu her kelam aslında sana teşekkür ederler.Çünkü niyetim sadece ışığını görmek değildi. Düşüncelerine sarılan herkes gibi sende benim ilk arkadaşımdın. Kimi zaman gözyaşı görürsün,kimi zaman derin düşünceli insan, bazen sevinçli bir yüz öperdin,sarardın dolunay ışıklarınla sarmaş dolaş…Arada şarap dolu kadehi yudumlarken yada en acısı gözler yaşlanmış, uykusuz gecelerde göz göze gelip, sana sığınır insanoğlu…

Farzı misal değil gerçektir bu, göz göze gelip her akşam ışığını gözlerim içen bir çocuktu .Sana gözyaşlarımı, hayallerimi senin farkedilmez ama derinden bakıldıkça anlaşılan buruk tebessümüne bakıp bakıp anlatırdım .Sense uzaktan beni izler, öylece dururdun. Gökyüzünde akşamımı tatlandıran sendin yıldızlar arasındaki beyaz tomruk çocuk…

Sana güzel haberlerim var..

Bilir misin? Ben aşık oldum, çocuklaştım, düştüm, yoruldum, yara aldım vs. Başımdan herkes gibi birşeyler geçti, endişe yakışmaz sana, sakin ol…Yıkıldım ama kalkmasını öğrendim yani kısacası ben büyüdüm tek büyümeyen gerçek şu ki ne zaman tatlı akşamlarda pencereme düşsen, seni görmek için duyduğum heyecan, istek büyümedi…

Hangimizin büyür ki? Sen gökyüzünde iken ne hayaller kurar, ne gözyaşı akar akşamın tatlı çocuğu…Sen şahit olmadın mı? Seni izlemek, sana bakmak her ayrı bedende farklı anı yaşatır..    Benim gibi akşamın her tatlı yudumunda sana bakıp iç geçiren, gözyaşı döken ve yahut gülen bizler sana karşı  büyümedik.. Aydınlığı içinde tüketmiş yada bulmak isteyen pencerelere düştüğün seni gözler, sana sığınır. Biz belki aydınlığı karanlık ettik yada karanlıktı aydınlığı bulma çabasında olanlarız. Bu yüzdendir seni izleme, sığınma ,arkadaş görme hevesimiz…

Hevesimizi bazen bir kadehte sana gülümserken bazen de içimiz acırken gözyaşlarımız avuçlarımıza dökülürken, sen ışığınla sar bizi…BİZ SADECE SANA BAKARKEN BÜYÜMEDİK…

Düşüncelerine ,hayallerine sığınıp o ışıkta umudu arayan insanlar için ; ışığını bir gün bulup, bir daha sönmemesi dileğiyle..

HAYATINIZ PENCEREYE DÜŞEN KARANLIĞI AYDINLATMAYI BİLEN BEYAZ TOMRUK ÇOCUK KADAR IŞIK DOLU OLSUN…

maviviya
Yazdıklarımdan beni tanıyabilir,dilerseniz anlaşabilirizde..
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Onlar Bizi Özlüyor!
Sonraki
Adalet & Dünya

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.