İlk önce söze karalamalarım diye başlamak, her karalamanın içinde o an ki hissetiklerini yansıtan insani bir hisle, duygudurumuyla kendi deyimimle anlatmak aktarmak niyetindeyim biraz ciddi , biraz gerekli görünen. Bu günlerde dikkatimizi en çok çeken konuya değinmek istiyorum.
Bize farkındalık yaratma içgüdüsü uyandıran hâl. Sadece bir birey olarak değil, bir bütün olarak düşünmeyi, sadece insanlığa değil bütün canlılara empati ve duyarlılıkla yaklaşıp durumlara geniş çerçeveden bakmayı bakabilmeyi öğreniyoruz. En önemli olan şeylerin farkına varmayı, bir silkinip kendinize gelin diyen evrenin sesine kulak vermeyi öğreniyoruzGün içinde koşturmada fark edemediğimiz o kadar çok güzellik varmış ki. Canın, ruhun, aldığın her nefesin ne kadar kıymetli olduğunu… Sahil kenarında bir dostun ile içilen kahvenin tadının başka oluşu…Sokakta özgürce yürümenin verdiği haz. Sevdiklerinle korkusuzca sarılmanın verdiği huzuru.
Napıyoruz ne yapmaya mı çalışıyoruz. Daha az yiyor ,daha çok paylaşıyor daha çok okuyup izliyor daha az savaşıyor daha çok benliğimizi sorgulayıp hem içe hem dış Dünyaya bakmaya safi bir gayret gösteriyor. Cümlede olduğu gibi tezatlıklar içinde dahi bir olumluluk durumu olumsuzları göz ardı etmeden yaşamaya çalışıyoruz Ufak dahi olsa bir yarar, hiçbir şekilde zarar sağlamamak ümidiyle ….
