-Defterimi karıştırırken görmüştüm bu yazımı.”Boşluktan gelen çığlık” diye adlandırmışım.Okudum ve bunu paylaşayım dedim.Belki sizde böyle bir durumla karşılaşmışsınızdır.Benim hissettiklerimi hissettiğiniz günler olmuştur belki de…Yazıda bahsettiğim durumdan kurtulabildim mi ? … Spoiler vermeyeyim şimdi , en sonda belirticem.😊
Çok sıkmadan, defterime yazdıklarıma geçelim.
” Düşünmek istiyorum,tertemiz düşünmek ama kendime karşı dürüst bir şekilde,kendimle konuşmak istiyorum.Bulunduğum odada bir kenara geçip,hıçkıra hıçkıra ağlamak.Ortamda ki sessizliği bozmak istiyorum.Kimsenin görmesini de istemiyorum.
Sıkılıyorsun bazen öyle bir dereceye geliyor ki bu durum,intihar edenlerin psikolojisini anlamış oluyorsun bir an.Arkada çalan müziklerin hiçbir anlamı olmuyor artık.Boşluğa düşüyorsun,çıkmak istiyorsun ama çıkmaya üşeniyorsun.Açsın ama yemek yiyesin yok.Gerçekten onu seviyor muyum ? diyorsun kendine…Cevap bulamıyorsun.Önce yok oluyor varlığı sonra öyle bir an geliyor ki varlığını hissedip,hayır hayır ben bu insanı seviyorum,aşığım,diyorsun.Kendine karşı dürüst olmak istiyorsun ama o da olmuyor.Bir taraftan yalnız kalmak istiyorsun , ama yalnız kalmakta istemiyorsun paylaşmak istiyorsun,bilmiyorum.Duygu karmaşası içerisinde oluyorsun bazen…
Sebebi mi ? Sebebini bulamıyorsun.İnsanları izliyorsun,bir şey yakalarım belki bir ilham gelir de ayağa kalkarım diyorsun.Güç kazanırım belki herhangi bir şeyden diyorsun,o da olmuyor.
Yalan söylemeyi öğreniyorsun.Kendinle yüzleşemiyorsun bazen,korkuyorsun.Hobilerin bir anda yok oluyor.Hiçbir şeyden zevk almamaya başlıyorsun.Emin olun şuan yazarken bile ne hissettiğimi bilmiyorum.Boşluk,evet tamamen boşluktayım.Havada ki oksijen azalıyor düşündükçe…
Öyle iğrenç bir durum ki kelimeler cümlelerden kaçıyor.Zorla yan yana tutmaya çalışıyorum.
Yazıyorum çünkü düşüncelerimin kağıda dökülmesi bana oksijen veriyor.
Sarhoş olmak istiyorsun,köküne kadar sarhoş.Çünkü unutmak ve kurtulmak istiyorsun şu durumdan.
Zamana bırakayım belki geçer diyorsun.
Bekliyorsun 1.gün , 2.gün ,3,4…geçmiyor.Bilmiyorum,olmuyor.
Sonra kusurlar bulmaya başlıyorsun kendinde veya vücudunda,bir takım takıntılar ediniyorsun.
Sebeb olarak öne sürüyorsun bunları.Kandırıyorsun kendini.Oysa ki özgüven problemi yaşamayan birisin.
Yazıyorum ama sonunda ne olacak bilmiyorum.Paylaşacak mıyım bilmiyorum.
Ya sanırım özlüyorsun bir şeyleri…Büyük ihtimal onu özlüyorsun,geçmişi,anıları ya da hayal kuruyorsun tekrar onunla birlikte olmayı,yanımda olsun istiyorsun,baksın bana…
O kadar sevecek insan varken onu istiyorsun.Ya koysun işte kafasını omzuma…
Çok mu şey istiyorum. ?
Neyse… “😏
-Çok şey istiyorum belki de…Umut iyi bir şeydir.Belki de en iyisi ve iyi şeyler asla ölmez.
-Dante Aiighieri der ki :“İnsan özgür olmadan,huzurlu ve mesut olamaz.”
