Uzun bir aranın ardından tekrar sizlere içimi dökmek ve belli bir grubu eleştirmek için geri döndüm. Peki neden sürekli eleştiriyorum?
“Arkadaş, bırak insanlar istediğini yapsın sana ne?” diyenleriniz olacaksa diye diyorum. Ben kendi halinde takılan ve kendisinden başka kimseye zararı olmayan kişileri genellikle eleştirmem lakin bir kişi kendini geçmiş başkalarına zarar vermeye başlamışsa o duruma ses çıkarırım ki zaten olması gereken bu değil midir?
Bir konuda daha sesimi çıkarmaya karar verdim: Hayal ve vizyon sahibi kişilerin düşmanları.
Hepinizin etrafında şu an olmasa bile hayatınızın bir döneminde mutlaka içinizi karartan, enerjinizi sömüren birileri olmuştur. Sen ona hevesle planlarını anlatırsın lakin alacağın cevabın olumluluğu “İyiymiş, aynen.” cümlesinden öteye maalesef geçemez.
“Ya belki o insanın kişiliği öyle?”
Kişiliğini bilemem ki bu beni ne kadar ilgilendirir? İsteyen istediği gibi olabilir, istediği gibi davranabilir. Benim burada ilgilendiğim konu bunu insanlara ne kadar yansıttığı. Humanist bir tavır sergilemeden önce sizlere sormak isterim. Sırf insanlar sizden rahatsız olmasın diye veyahut sırf onlar bir şeyleri beğenmiyor diye kaç kere bastırdınız kendinizi, kaç kere sevdiğiniz şeyi yapmadınız? Siz böyle düşünceli bir şekilde davranıyor, başkaları rahatsız olmasın diye kendinizi bastırıyorsanız ne hakla onlar sizi rahatsız edebiliyor?
“Peki bu kadar anlattın da başlıkla ne alakası var bu konunun?”
Hemen söyleyeyim alakasını dostlar. Benim sürekli olarak söylemiş olduğum bir sözüm vardır : “Bana göre başarmak hayal ile başlar, hayal bir süre sonra hedefe, hedef bir süre sonra vizyona dönüşür.”
Anlamayan olursa diye şöyle açıklamak isterim: “Hayal bir tohumdur ve onu toprağa ekersiniz, hedef ise o büyüyen tohuma zarar gelmeden ağaca çevirmeye çalışmaktır, vizyon ise başta bir tohumla başlayan bu olayı bir ormana çevirebileceğini düşünmek ve bunun için çabalamaktır.”
Şöyle bir insan düşünün. Hayalleri, hedefleri ve vizyonları var sonra bir kişi çıkıyor ve diyor ki: “Saçmalama! X kişisi bile başaramadı sen mi başaracaksın?”, “Sen inandın mı buna?”, “Aynen, yaparsın kesin.”
Bizzat ben bu tarz motive(!) edici cümlelere maruz kalmış birisi olarak söylemek isterim ki ne zaman bu tarz insanları ve aşırı önemli(!) cümlelerini takmayı bıraktım işte o zaman başarılı olmaya başladım. Hayal kurmaktan aciz, bir şeyler başaramayacağını düşünen bir insanın size nasıl bir faydası dokunabilir? Faydadan çok zararının dokunacağı bariz bir gerçektir. Belki de ülkemizde veyahut dünyada gelecekte başarılı olabilecek kaç insan sırf bu tarz cümleler yüzünden o muazzam hayallerinden vazgeçiyor, o güzel hedeflerinden, insanlara yararlı olacak keşiflerden vazgeçiyor. Kesinlikle şunu demiyorum: “Hayallerinde, hedeflerinde kesinlikle başarılı olacaksın!” ama denemeden neyi bilebiliriz? Her olayın, her kesin olayın %1’lik(veya daha az) olsa bile bir hata payı olmaz mı? Kesin başarısız olacağın bir şeyin ya çabaladığın için o %1’lik kısmına ulaşır ve başarıyı elde edersen?
Elon Musk, Jeff Bezos ve Mark Zuckerberg gibi insanların hayatlarını okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Kimse hayallerini altın tepsi de hazır olarak gerçekleştirmedi dostlar. Onların da aynı şekilde en büyük sorunları çevresindeki vizyonsuz insanlardı, moral bozan, inanç kıran insanlardı. Kim diyebilirdi ki dünyanın en zengin adamlarından birisi tüm bu servetini garajda kurduğu siteden kazanacak? Size gelse ve bunu söyleseydi siz inanır mıydınız? Kandırmayalım kendimizi kimse inanmazdı. İşte bizim sorunumuzda bu: İnanmıyoruz. Artık o kadar alıştık ki başarısızlığa etrafımızda ki vizyonlu kişileri kaçırıyoruz, onların elindeki inancı alıp adeta bir kalemmiş gibi kırıyoruz. Evet, bunu bizler yapıyoruz dostlar!
Bu tarz yazılarıma genellikle “Güzel gazlamışsın.”, “Keşke her şey bu kadar kolay olsa.”, “Şu insanları boşuna heveslendirmeyin artık.” gibi yorumlar geliyor. Bu kafa düşüncesiyle ne kadar ilerleyebiliriz? Etrafınızdaki insanları göremeyecek kadar mı kapattınız gözlerinizi? Biraz umut ve destekle neler neler başarabilecek kişiler var belki de. Şimdi bu yorumlara gelecek olursak evet gazlıyorum, hiçbir şeyin kolay olacağını söylemiyor ve kimseyi gereksiz heveslendirmiyorum.
Zor olabilir ancak imkansız diye bir şey yoktur. En basit örnek ile köydeki bir çocuğun eğitim imkanları ile şehirdeki bir çocuğun eğitim imkanları sizce eşit mi? Bu aradaki farka rağmen köydeki o çocuk çeşitli sınavlarda Türkiye 1.’si olabiliyorsa bana “Yapamıyorum çünkü çok zor.” demeyin dostlar. Her şey başarıyı istemekle başlıyor ve oradan devam ediyor.
Saçma sapan insanlar hep var olacaklar dostlar. Mutlu mutlu başardığınız şeyleri anlattığınızda “O da bir şey mi? Ben şunu başardım.” diyecekler ki sizin başarınızın altında kalmasınlar, “İyiymiş ya.” diyerek kestirip atacaklar, belki de dinlemek istemeyecekler. Yanınızdaki gerçekten sizleri destekleyen insanları görmedikçe bu tarz insanlar sizleri başarıdan uzak tutacak ve emin olun başardığınızda hepsi nasıl yaptığınızı soracak.
Tüm bu gereksiz insanları boş verin ve hayal kurmaya devam edin. Hayal bana göre bir insanın hayatına devam etmesine en çok yardımcı olan şeydir. Hayalsiz bir insan, pençesiz bir aslan gibidir, yine bir şeyler başarır ama eskisi kadar güçlü ve büyük olamaz.
Umut edin, hayal edin, hedefleriniz için çalışın ve kendinize inanın. Yanınızda kimse olmasa bile siz kendinizin en büyük destekçisi olun.
Bırakın onlar kendi saçma düşünceleri içinde daha da karanlığa çekilmeye devam etsinler. Siz hayallerinizle uğraşırken uzaktan onların boş boş durmasını izleyin sadece. Unutmayın uğraş ve emek hiçbir zaman karşılıksız kalmaz. Maddi olarak bir şey kazanmasanız bile kendinize büyük derece de bir yatırım yapmış olursunuz.
Azim ve hırsla kalın dostlar. İyi günler
Kendi sitem: CT Yayın
