“Öyleyse … Tammy … Sen …” Gri fare biraz güçlükle konuştu,
“… Birini mi öldürdün?”
Tammy, Shiloh’un vücudundaki kanı dikkatlice sildi ve dedi ki,
“Şey … Bu tür bir insan öldürülmeyi hak ediyor.”
Eliza yerdeki bilinçsiz Shiloh’a baktı ve biraz şaşırmıştı. “O zaman o … Neden prensesle evlenmedi?” Diye sordu.
Tammy başını salladı, “Bilmiyorum …”
Shiloh’a huzurlu, uyuyan yüzüne baktı ve her zamanki düşünceleri zihninde ön plana çıktı.
“Belki …” Tammy yavaşça gözlerini kırptı ve son derece samimi bir ses tonuyla konuştu, “Belki … O benden hoşlanıyor.”
Gri fare ağzındaki suyu püskürttü!
“Tammy … Beynine yine su girdi mi?”
Tammy, Shiloh’u yanağından dürttü ve “O halde … o zaman neden prensesle evlenmedi? Ve… ve neden bana bu kadar iyi ?!” dedi.
“Belki de prensesle sadece ondan hoşlanmadığı için evlenmedi. Size iyi davranıyor … Açıkçası suçluluktan dolayı !!!”
Tammy, inatla ağzını düz bir çizgiye koydu ve konuşmadı. Sadece suçluluk değildi!
Anılarını geri kazanmıştı, ama henüz ejderha haline geldiğinde bilincinin bir şekilde bulanıklaştığını hatırladı, ancak bir adamın eğildiğini ve kendini nazikçe öptüğünü açıkça hissedebiliyordu.
Sadece Shiloh olduğunu biliyordu.
Evet… Shiloh, daha yeni bir erkek olmuştu.
Eliza üzgün bir şekilde iç çekti.
Ağabeyi nasıl hâlâ her zamanki kadar aptal olabilir?
Başlangıçta, gidip Shiloh’u hesaplaşmak için bulacak kadar öfkeliydi, ancak sonuç olarak, Shiloh’un çok kötü bir şekilde dövüldüğünü görünce kalbi hemen yumuşadı. Shiloh’un Xilan Krallığı prensesi ile evlenmeyi reddettiğini öğrendikten sonra, Shiloh hakkındaki her şeyin iyi olduğunu düşünmeye başladığında durum daha da kötüleşti. Sanki Shiloh’un onu aldattığı gerçeğini atmış, sonra onu bir ejderhaya çevirmiş gibiydi.
Gri fare gerçekten bu büyük aptal ejderhaya bir yumruk atmak istedi.
Söyleyin, bu dünyada nasıl olur da kin gütmeyecek kadar büyük bir kalbi olan biri olabilir?
… İnsanları gerçekten çileden çıkardı.
Shiloh uyandığında gördüğü ilk şey, gözlerini kırpmadan kendine bakan bir çift kara göz oldu.
Uzun zamandır görmediği tanıdık bir yüz, genç prens. Shiloh bir an şaşkına döndü, “… Tammy?”
Tammy, Shiloh’un uyandığını ve yüzünde hemen bir gülümseme belirdiğini gördü.
“Nihayet uyandın.” Tammy ayağa kalktı, sonra mutlu bir şekilde gülümsedi ve “Hâlâ uyanmadıysan, seni öpmeyi düşünüyordum … tıpkı efsanevi Uyuyan Güzel gibi.”
Shiloh, yanında zaman zaman ona dik dik bakan Eliza’nın yanında kızarmış tavuk bacağını da fark etti.
Bu kızın buradaki varlığı … Tekrar sessizleşmeden önce gözleri bir saniyeliğine parladı. Zayıf bir şekilde konuşurken bakışları düştü, “… Her şeyi biliyorsun.”
“Biliyor musun? Aslen bir ejderha olduğunu biliyor musun? Ya da beni bir ejderhaya dönüştürenin sen olduğunu biliyor musun?”
Shiloh konuşmadı. Parmakları yavaşça yumruğunu sıktı ama yüzünde hiçbir ifade izi yoktu.
“Sana sormak istiyorum.” Tammy yere çömeldi, başını eline yasladı ve ciddiyetle sordu, “Xilan Krallığı prensesi ile evlenmeyi neden reddettin?”
Shiloh, “Ondan hoşlanmadım” demeden önce yarım vuruş sessiz kaldı.
Tammy’nin kalbi hemen boğazına sıçradı. “Öyleyse, hoşlandığın biri var mı?” Diye sorarken hiç gözlerini kırpmadı.
O anda hava durgun ve sessizdi.
Shiloh önündeki bu siyah saçlı, kara gözlü genç adamın net yüzüne baktı ve kalbi transa girdi.
Bu genç adam.
Hiç değişmemiş gibiydi.
Başlangıçta da böyleydi, uzun süredir aptalca kandırılmasına izin vermişti. Görünüşe göre Tammy, o zamanlar ona böyle bir bakış atmış, bileğini uzattığında kayıtsız şartsız ona inanıyordu ve sordu, “Bu sembolü kanla çizdiğim sürece, Shiloh, insan olacak mısın?”
O zamanlar kafasını sallamadan önce bir an sessiz kaldığı için aklında tam olarak ne tür düşünceler vardı?
Açıkça belli belirsiz bir pişmanlık duymuştu, ama yine de inatla yanlış yola devam etti.
Tammy’nin ejderhaya dönüştüğü andan itibaren, kalbinin derinliklerindeki bu duygular yavaş yavaş kendilerini santim santim ortaya çıkardı. İlk hedefine ulaşıldığında, sonsuz bakım ve endişeyi ortaya çıkarmak için sisi yavaşça çekerken göz bağı düşmüş gibiydi ve öyle ki kalbinin derinliklerinde ihmal etmişti.
Yine de suçunun yükünü sonsuza kadar taşımaya mahkumdu.
Öyleyse, şimdi ne tür niteliklere sahipti… ondan hoşlanmak. Bu nedenle, Shiloh sadece istikrarlı bir şekilde “… Hayır” diyebilirdi.
Kimseyi sevmedi.
Beğenecek nitelikte değildi.
