Çocukluğumuzdan bu yana hayatımız hep kendimizi aramakla geçti. Benliğimizi bulma arzusu, ben doktor olucam ben mühendis olucam gibi ne istediğini bilme yarışı içinde yuvarlanıp durduk. Her şeyi bilinçaltımıza kaydettik ve kendimizi zorladık ne için “biri” olmak için.
Şimdi baştan başlayım, biz kimiz ve ne olmak istiyoruz. Sadece hayaller kurup onu olucam bunu olucam diyen basit karakter miyiz yoksa tek bir hedefe nişan almış ben buyum diyip atışı yapanlardan mı? Ben kısaca kendimi söyleyeyim. Çok istediğimi zannederek yola çıktığım üniversite hayatımda duvardan duvara vurulan çok iğrenç şeylere maruz kalan, yer yer yorgunluktan hüngür hüngür ağlarken bazende gülmekten karnına ağrılar giren bir kız olarak senemi geçirdim. Güzel veya kötü çok şey yaşadım ve ders almaya çalıştım. Peki ya şimdi ne oldu. Kendini bulamamış üniversiteyi bile bitirememiş hâlâ kendini tanımak için kürek sallayan biri oldum. Erken önlem hayat kurtarır derler ya çok doğru ben 22 yaşımda bunu farkettim peki ya siz? Siz ne zaman farkedeceksiniz!
Sizin için en iyisi nedir? Ne yapmaktan hoşlanırsınız? Gerçekten hedefiniz nedir? Bunları çok uzun dusunmenizi istiyorum sevgili okurlarım. Biz kimiz bunun cevabını burada bir gün hep bir ağızdan o güzel seslerimizle bağırarak söyleyeceğiz ama unutmayın ki her şeyden önce bizler birer insanız.