◇اِيَّاكَ نَعْبُدُ وَاِيَّاكَ نَسْتَع۪ينُۜ}
“İyyâke na’budu ve iyyâke nestaîn(nestaînu).”
Biz ancak Sana kulluk eder,sadece Senden yardım dileriz.
Osman Hocamız her zaman “İyyâke na’budu olmadan İyyâke nestâin olmaz kızım”der.Yani burdaki İyyâke na’budu Allah’a yönelmek,O’na boyun eğmek,Allah’a kulluk etmek,İhlas sahibi bir insan olup tevhidi bizzat yaşamak,gönlün ise sadece RAB olan Allâh’u Te’âlâ ya tam bağlı olmasıdır. İyyâke nestaîn ise kainatın sahibinin Allah olduğunu bilip her şeyin ondan geleceğinin bilincinde olarak Allah’tan yardım dilemektir .Bu ayeti kerime kulun yani insanın RAB karşısında acizliğini göstermektedir.Allah ile kul arasındaki ilişkinin bir göstergesidir.Yardımı sadece Allah’tan beklememiz ve başkasından medet ummamamızın belirtilmesidir.Çünkü bize yardımı gönderen de Aziz olan Allah’tır.Bizlere yardım edecek olan kişi yalnız Cenâb-ı Hak’tır.Yıkıldığımızda,düşüp kalkamadığımız zamanlarda,hiç kimsenin değil de sadece yüce Rabbimize sesimizi duyuracağımızı anlarız.Bazen bunun farkına varmamız için sıkıntılar çekmemiz gerekir.Bu sıkıntılar bu musibetler de Allah’ın “Ey kulum bana gel” deyişinin bir göstergesidir.Dünyanın koşuşturmasına karışıp Yaradanı unuttuğumuzda kendini hatırlatmasıdır.Öyleyse Allah ‘a yönelip onu her daim analım,inşallah.
