Bazen çok şey olsun istersin, lakin istediklerinle kalırsın. Hayaller kurarsın, kursağında kalır. Seversin her an yanında olsun istersin, gözlerini açtığın andan kapatacağın ana kadar. Kötü bir rüya gördüğünde uyandırıp anlatabilecek kadar yakın olsun istersin. Elindekilerle yetinirsin ama nedense daha da fazlası olsun dersin. Sonra hayat senin elinden alır onu. Uzaklaştırır bir anda, neye uğradığını şaşırırsın, üzülürsün. Hatta öyle bir hâle gelirsin ki; attığı o görüldü bile kıymetli gelir. Olsaydı da görüldü atsaydı, sabah arayıp uyandırsaydı ama olsaydı dersin. Elindekini de kaybedersin. Ah dersin.
Tabii bu süreç içinde bir de kendinle verdiğin iç savaş var. İlk başta olmaz diyerek kendini sınırlandırdın. Ne kadar hoşuna da gitse içine hep hayır diye diye kendini kandırdın. Kabullenemedin bir türlü. Eline hiç geçmeyecek fırsat geçti , gidemedin cesaretin yoktu çünkü. Hazır değilim dedin çünkü kabulleniş evresini atlatamadın. Gel zaman git zaman bir akşam vakti kendini yanında buldun ve bir gülüşe yenik düştün. Pişman da oldun fazlasıyla. Haber alamadın , delirdin ya farkında mısın? Sonra yerine oturdu parçalar. Neyin ne olduğunu biliyosun artık. Neden cevap veremediğini, gün içinde neler yaşadığını ya da yaşayabileceğini , ne kadar çok yorulduğunu. Aynı zamanda ne kadar yorgun olursa olsun ruh hali nasıl olursa olsun onun yanında olmak istediğini de biliyosun. Elinden de pek bir şey gelmiyor ki be kızım. Başına bela olacaksın yani en azından şimdilik öyle görünüyor. Kafan biraz karışık ama iyisin. Yüzün asık değil, çevreye pozitif bakabiliyorsun. Üzülmeni istemiyorum diyo evet ama zaten üzülmüyosun. Yüzünü güldürebiliyor çünkü.
Kanser olan insanları bilir misiniz ? Doktorlar kendi bilgilerince ömür biçerler ve mucizevi bir şey olmadığı sürece o kadar yaşarlar ve bu hayata gözlerini kapatırlar. Son günlerini iyi geçirin derler. Siz her gün yanında kalmak onunla iletişim halinde olmak ne bileyim fotoğrafını çekip ânı ölümsüzleştirmeye çalışırsınız. Aynı zamanda içinde de bir hüzün vardır. Hayat bunu sana birkaç kez yaşattı, tecrüben var yanii. Son 5 ayı kaldı sevdiğinin yani bu hayattan göçüp gitmeyecek lakin uzağında olacak , ne zaman görürsün bilinmez. çok özleyeceksin falan derken o 5 ay bir anda 1 haftaya düştü. Daha yeni kendine gelmeye başlamışken , alışmışken bir anda yok olmak üzere. Bilemiyosun , ne diyebilirsin ki? Kaç kere yaşadın bunu ? Sevdiklerinin bir bir toprağa gömülüşünü gördün , kendini parçalaya parçalaya ağladın elinden ne geldi ? Daha yanından bir ambulansın geçmesine alışamamışsın sen. Kaybettiklerinin adını duyduğun an gözlerin doluyor. Alışabildin mi? Hayır. Şimdi bir sevdiğini daha kaybetmek üzeresin. Son haftalarını onunla geçirmeye bak. Sonrasında pişman olma. Evet bu hayattan gitmiyor , bu iyi bir şey. Ama içindeki hüzne de engel olamıyorsun.
