İnsanız ama birbirimizi hiç anlamıyoruz.
Yargılıyoruz, tartışıyoruz, yüzleşmiyoruz.
Birini anlamak için çaba sarf etmiyoruz.
Cinsiyeti, yaşı, boyu yada nebileyim araya duvar olarak koyduğumuz diğer lanet bahaneler, bunlar Birini sevmemek, anlamamak için sebep olmamalı. Birine güzelsin demekle, yanındayım deyip kaçmakla yanında olmadığınızı lütfen anlayın.Birinin yüzünü değilde ruhunu sevmeyi deneyin, yanındayım demekle olmaz, hiçbir zamanda olmadı. Böyle boş cümleler kurmak yerine onu anlamaya çalışın. Biz bugün varız ve eğer birlikte yaşıyorsak birbirimizi anlamamız gerek!
Lütfen hareketlerinizi karşınızdaki insanı düşünerek şekillendirin, ojenizin rengini, akşamki maçın sonucunu, aldığınız kıyafetin rengini bile düşünmek yerine azda olsa muhattıbınız olan, belki kırdığınız belki yarım bıraktığınız, belki sildiğiniz insanları düşünün. Bir maçın, bir ojenin düşünülmeye ihtiyacı yok ama sizden azda olsa ilgi bekleyen, sizi bekleyen insanların düşünülmeye ihtiyacı var.
Bizim birbirimizi anlamaya ihtiyacımız var!
Azda olsa harekete geçemez miyiz?
Azda olsa birşeyleri düzeltemez miyiz?
Sizi bilmem ama bence tam vaktii
