Bu gece aradı beni.
Bir Nisan akşamında tanışmıştık onunla.. En yakın arkadaşımın 10 yılı. İlk kez gördüm onu ve ona olan hayranlığımı gizlemem gerektiğini söyleyip dururken kendime, gelen teklife düşünmeden ‘evet’ demiştim bile. Yakın arkadaşım, o ve ben bir bara gittik birlikte. O sıralar yeni ilişkiden çıkmış, aldatılmış bir kadındım. Düşündüğünüzden daha çok ihtiyacım vardı ilgiye.. Fakat güçlü durdum ve gizlemeyi başardım ilgiye aç olan gözlerimi ondan. O ise bunu yanlış anlamış olacak ki ondan rahatsız olduğumu zannedip iyice uzaklaşmıştı benden. Arkadaşımla birlikte nasıl kızlarla birlikte olabileceğinin sıralamasını yaparken göz göze geldik ve konuşmaya başladım. Dış görünüş olarak değil de nasıl biri olması gerektiğinden bahsederken ben, onu tarif etmişim farkında olmadan. Bakışlarındaki farklılığı hissettim. Fakat ilgiye aç gözlerimin ve kırık kalbimin yanlış yorumladığını düşünerek umursamadım hayran bakışlarını. Nasıl pişmanım bir bilseniz. Kaptırmışım kendimi onun gözlerine sorsanız ne konuştuk hatırlamıyorum bile. Eve giderken elimi tuttuğunu hissettim. Ne karşı koyabildim ne de dur diyebildim. İki dakika keyfini çıkardım sadece iki dakika.. Eve bıraktılar beni ve sessizce uzaklaştılar..
Bir daha görmeyeceğimi düşünürken ben, ertesi gün iş çıkışına beni almaya gelmiş iki arkadaşıyla birlikte onlara eşlik etmemi istedi benden. Hayran olduğum bu kişiliğe hayır diyemedim. O içti ben sarhoş oldum, ben içtim o sarhoş.. Eve bırakırken beni ayrılmak istemedi benden. Çünkü iki gün sonra şehirden ayrılacaktı ve belli ki bağları koparmak istemiyordu benimle. Kadın aklı, tahmin edebilirsiniz az çok.. Yeni bir ilişkiden çıkmış, aldatılmış, hayatının darbesini yediğini düşündüğün zamanlarda; 1.90 boylarında geniş omuzlarıyla sokakta yanından geçenlerin dönüp tekrar bakmasını sağlayacak biri gelmiş o gece senin kokunla uyumak istediğini söylüyor. Bende güldüm sizin gibi ve reddettim onu. Yaptığım doğruydu kendimce. Çünkü aklımda eski ilişkimin kalıntılarıyla yeni birine temiz bir sayfa açamazdım kalbimde. Çünkü açtım ilgiye.. Ne onu kullanmak ne de kullanılmış olmak istemedim.
Gitmesine rağmen vazgeçmemişti benden. Reddettiğim için kırgındı belki fakat bunu anlayışla karşılayacak kadar da olgun..
7 ay geçmişti üstünden. Koparmamıştık bağlarımızı ve her gün konuşuyorduk onunla. Gelip gitmişti vakit buldukça. Her şey gayet güzel gidiyordu. Fakat hata yaptım.. Hepimizin yaptığı bir hata. Kendimi küçük görmüştüm onun yanında. Kendini beğenmez, ona yakıştıramaz olmuştum. Onun için bir eğlence gibi hissetmiştim kendimi. Korktum belki de. Eski ilişkimin bıraktığı kötü izler; güven sorunu oluşturmuştu bende.. Belki de hayatta güvenebileceğim tek insandan şüphe duymuştum o an.
Fakat kalbi o kadar büyüktü ki.. Yanımda olmak istemişti sadece defalarca onu elimin tersiyle itmeme rağmen o sadece benim yanımda olmak, beni korumak istemişti.
Çok şımarmıştım ilgisinden. O sırada kendimi toparlamış, yeni insanlarla tanışmış, neredeyse her gün onunla gittiğimiz barda sabahı eder olmuştum. Ama yanımda kim olursa olsun onu çıkaramıyordum kalbimden.. Yanlış da olsa yaptığım vazgeçememiştim ondan. Nerede ve kiminle olursam olayım onun yeri hep ayrıydı benim için..
Bir süre sonra kafama dank etmiş olacak ki bir sabah kafamda onunla uyandım. O sıralarda konuşuyoruz hala. Gerçi kopamadık hiç birbirimizden. O gün bu gündür çıkaramıyorum onu aklımdan..
Bu zamana kadar sevgisinden ve ilgisinden hiç eksilmemişti. Bazen bir süreliğine unutuyor her şeyi ve birbirimizin her şeyi oluyoruz, bazen iki düşman gibi. Ama yine de konuşuyoruz her gün..
Bütün doğrularımla gitmiştim ben ona belki de bu yüzden bırakamamıştı beni.. Yalan söylememiştim hiç. Bu yüzden onun da bana karşı öyle olmasını istemiştim.
Ama ona karşı ilgimi fark ettiğinden beri bir gariplik vardı.. Kendini geri çekti birden. Aniden uzaklaştı benden. Ama her gün konuşuyorduk yine de. Emin değildi kendinden ama karşı da koyamıyordu benim gibi. Bana karşı açıklayamasa da duygularını sanki intikam almak ister gibiydi..
Ya da herkesleşiyordu artık gözümde…
