Herhangi bir şeye veya herhangi bir insana sahip olmak, yani onun yanınızda hayatınızda olması onun üzerinde bir hakimiyet kurduğunuz anlamına gelir mi?
İçinde yaşadığımız dünyanın düzeni gereği bazen, bazı şeyler ile alakalı ne kadar yetkin olduğunuz ve ona ne kadar hakim olduğunuz ya da onun hayatınızda nasıl bir yer tuttuğu önemini kaybeder. Aslolan sahip olmaktır. Sahiplik gerçekleştikten sonra o madde, insan, mekan üzerindeki hakimiyetimiz ile alakalı tatmin olmuş ve tamamlanmış olduğumuz yanılgısına kapılırız. Oysa bu tamamen bir illüzyondur. Bir şeyin maddi düzlemde sahip olmak, o şeyin bize ait olduğu veya bizim ona hakim olduğumuz anlamına gelmez.
Hayatımızda karşılaştığımız durumlar ile örnekleyelim.
Kütüphanesi En Büyük Olan En Kültürlü İnsandır
Daha başlıkta bir yerlerde hata olduğunu hepimiz görebiliyoruz ama yine de bu cümlenin bize ne söylemek istediğini de kolaylıkla anlayabiliyoruz. Kitaplığında sayıca en fazla kitap olan insanın diğer insanlardan daha donanımalı, daha zeki, daha kültürlü ve açık görüşlü olma ihtimali var mıdır gerçekten?
Bu sorunun cevabını hepimiz içten içe biliyoruz. Ama yinede kocaman kitaplıklar
kurmaktan bu kitaplarla övünmekten Kitaplığımızın boyutunu kültür seviyemizi temsil ettiğini düşünmekten kendimizi alıkoyamıyoruz. Bir kitabı parasını verip almak, yani bir şekilde ona maddi olarak sahip olmak bizde o kitabın içerisinde yer alan metine ya da anlatıya da sahipmişiz izlenimi yaratıyor. Oysa yalnızca parasını vererek sahip olduğumuz kapağını dahi açmadığımız bir kitabın içindeki bilgiye sahip olmak gerçekten mümkün olabilir mi? Elbette bu sorunun cevabı çok açık…
İnsana Sahip Olmak
Bir önceki başlıkta maddesel olarak baktığımız bu konuya şimdi de biraz hayatımızdaki insanlar üzerinden yaklaşalım. Bir insana sahip olmak, yani o insanın hayatımızda var olması bize o insan üzerinde hakimiyet tanır mı? Hatta daha önemli soru, hakimiyet tanımalı mı? Söz konusu bu insan her kim olursa olsun, ailemizden biri ya da hayat arkadaşınız veya dostlarımız,
Bir şekilde bizim hayatımızda yer almış insanlar üzerinde elbette herhangi bir şekilde hakimiyet kurma hakkımız yoktur. Bu insanların hayatımızda yanımızda yer almaları bize asla böyle bir güç tanımamalıdır. İnsanların sadece bizim hayatlarımızda olmaları sebebiyle nasıl yaşadıklarına, ne giydiklerine, ne söylediklerine, nasıl davranacaklarına karar vermek -yani onların üzerinde hakim bir güç kurmak- insan ilişkilerinde izlenebilecek en sağlıksız politikadır.
Bir Makama Sahip Olmak
Hekimlik ilüzyonunun en tehlikeli olduğu alan ise bir makama sahip olmaktır. Herhangi bir ünvanına sahip olmak, bir makama bir şekilde getirilmiş olmak, özellikle yaşadığımız ülkede o makama gerçekten hakim olduğunuz anlamına gelmeyebilir. Çünkü bir makamı giden yol pek çok farklı dinamik ile temellendirilmiştir. Ve bu dinamiklerin içinden belki de en az önem taşıyanı olma kalma hakim olacak kuvvete ve bilgiye sahip olup olmadığınızıdır.
Fakat insanlar kendileri özelinde bu değerlendirmeleri yapmaktan daima çekinir ve her ne şartta olursa olsun bir makama getirilmiş olmaları durumunda olmak ama her anlamda hakim olabilecekleri yanılgısına kapılırlar. Bu sebeple etrafımız işini bilmeyen devlet adamları, öğrencisi ile iletişim kuramayan öğretmenler, beraber girdiğimiz dersin tek bir cümlesini bile anlamayan öğrenciler ve hiçbir yetkinliği olmamasına rağmen bizlere patronluk yapan insanlarla doludur.
Her ne olursa olsun; bir maddeye, bir insana, bir makama sahip olmak sizi onun hakimi yapmaz. Çünkü bu evrende denge olması gerekenin tam tersi çalışmaktadır. Aslında sahiplik, emekle ve arzu ile doğar.
Önerilen İçerik: Her İnsanın Hayatı Eşit Oranda Mı Değerli?
