Sloganik ifadeler hep ilgi çekicidir. Coşku uyandırır,varlığından bihaber olduğunuz damarları kıpırdatır,harekete geçmeyi bir ihtiyaç olarak hissettirir. Ben de bunları hissetmiştim şu cümleyi ilk okuduğumda: CEBİNDE YOKTU,ÖMRÜNDEN VERDİ!
Umut ve sıcak toprak buğusu kokan bu şehrin her alanı bir mücadeleye tanıklık etmiştir ve dövüşenin dilinden anlatır.
Adana liginin göz bebeği takımlarından Adana Demirspor. Tarihi de emektar ve dokunaklıdır hani; demir yolu işçilerinin kurduğu takımdır. Başlı başına bir inceleme alanı, bir şehrin belleğinin yadsınamaz yerlerindendir. Bize onurlu olanı miras bırakan bazı şeylerse hüznü not düşer bu belleğe. Başkan Bekir Çınar da yalnızca 1 yıl bu coşkulu yolu soluklayabildi. Demirspor müthiş bir borca saplanmıştı, mevcut yüzyılda sporun kaçınılmaz handikapına takılmıştı ve Başkan bir yardım kampanyası başlattı. Canlı yayınlar, billboardlarda afişler, çağrılar, radyo duyuruları… Sesinizin yankısı yoksa ne yaparsınız? Sesi yankısız kaldı; emektar taraftar ve gönüllülerin katkısı çok değerli ancak pek mütevazı idi; başarılı olunamadı. İşte yürek burada devreye girdi. Başkan borçları şahsen üstüne aldı ve takımı bu ağır yükten kurtardı. Ve iki gün sonra, alacağının yanında sözü bile edilmeyecek olan ”borcu” ile intihar etti. Yaptığı bu kelimelerle anlatılmayacak yüce gönüllülük,kucaklaşma içinde bir vedayı taşıyordu; O bunu bağırmadı, kimseye yakarmadı. İnce bir sitemle derdini söyledi usulca, ve gitti. Bu toprakların öyle bir damarı var ki, sizi işte böyle tutar ve kaçamayacağınız kudrette bir miras bırakır. Dedik ya, bu şehrin her alanı bir mücadeleye tanıklık etmiştir ve dövüşenin dilinden anlatır.
