BİR SATIRIN BAKİ SADASI
Takribi zamandan tahribi zamana
En avam Erdem denktir en gurursuz âlâya
Bir garibin içli buğusunu bıraktığı o şatafatlı camlar var ya
İşte sen kahkahanla şampanyanı patlattın o camların ardında
Yitip gitti işte elinden kayıp zaman
Çağımızda aşağılık çağımızda bayağılıktır kanıksanan
Ne yapsa nafile yalnız birkaç hoş kelamdır kalan
En ulu en yüce allame-i cihanın dahi ardından
Öyle bir devir ki seyyahlar pusulaya rağmen kaybetmiş yollarını
Merhamet aç biilaçken nasıl sarsın vicdan kollarını
Düşünsene bir, kaç mülteci cayardı belki de özgürlükten
Bilselerdi şayet alabora olmuş o hazin sonlarını
Dik öylece gözlerini bak şu arz-ı endama
Pirüpak irfan varken önünde ne demeye meyledersin nadana
Bırak fuzuli uğraşı ne Übermensch ne de öjeni ulaştırır seni
Adı gibi şairin “Baki” kalan kubbedeki hoş sadana
